Top 100 stedelike legendes

1. Voetspore in die sneeu

Hierdie stedelike legende behels 'n tienermeisie wat saam met haar kleinsus tuis was terwyl hul ouers op die dorp was. Nadat sy 'n bietjie televisie saam gekyk het, het sy haar kleinsus bed toe gestuur en toe teruggegaan ondertoe om nog TV te kyk. Uiteindelik het sy verveeld geraak met wat sy kyk en dit afgeskakel, toe in 'n kombers op die rusbank opgekrul en gesien hoe die sneeu deur die groot skuifglasvenster in die sitkamer val. Sy het net 'n paar minute gekyk toe sy 'n man met 'n dodelike doel na die skuifdeure sien stap. Hy het begin om iets blink uit sy jas te trek en sy het verskrik onder haar kombers ingeduik. Na 'n rukkie het sy die kombers afgetrek en gevind dat die man weg is. Sy het die polisie ontbied, wat dadelik na die toneel gehaas het om ondersoek in te stel. Met die ondersoek van die perseel was een van die eerste dinge wat hulle opgemerk het dat daar geen voetspore in die sneeu was nie. En met die tempo van sneeuval was daar geen manier dat hulle so vinnig bedek kon word nie. Die beamptes het verbaas die koshuis ondersoek en nat voetspore op die mat opgemerk wat reguit na die rusbank gelei het waar die meisie gesit het. Die malman was die hele tyd agter haar en wat sy gesien het was sy weerkaatsing in die venster.

2. Die koue ontdekking

Daar is verskeie weergawes van hierdie storie, en die meeste van hulle begin met 'n jong universiteitmeisie wat laat studeer het en dus baie tyd in die biblioteek spandeer het in plaas van haar koshuiskamer. Tydens 'n laat aand van studeer het sy besef dat sy iets in haar koshuiskamer vergeet het, so sy het besluit om terug te gaan om dit te gaan haal. Toe sy die deur oopmaak, vind sy die kamer donker, maar het gedink dat haar kamermaat óf slaap óf uit studeer soos sy. Omdat sy haar nie wou steur vir ingeval sy slaap nie, het sy die lig af gelaat, gegryp wat sy nodig gehad het en teruggegaan na die biblioteek. Met sy terugkeer na haar kamer, het sy haar kamermaat gevind wat op die vloer lê met 'n afgesnyde keel. Maar die ergste deel was die boodskap wat in lipstiffie op die badkamerspieël geskryf is wat eenvoudig lees: "Is jy nie bly jy het nie die lig aangeskakel nie?" In 'n ander weergawe van die verhaal is daar 'n vrou wat alleen in 'n woonstel met haar hondjie. Sy was een aand vas aan die slaap toe sy deur 'n vreemde geluid wakker gemaak is. Om haarself gerus te stel, reik sy af tot waar die hondjie langs die bed geslaap het en voel hoe dit haar hand lek. Tevrede dryf sy rustig terug aan die slaap. Die volgende oggend het sy ontdek dat die hond in die stort gehang is. Op die vloer langs haar bed was 'n briefie wat sê: "Mense kan ook lek."

3. Die Ongelukkige Jas Voorval

Hierdie stedelike legende begin op 'n koue wintersdag met 'n jong paartjie wat 'n dooppartytjie in hul huis gehou het vir hul nuwe baba. Die gaste het uit die koue begin aankom, en toe hulle deur hul gashere verwelkom is, het hulle hul jasse op 'n bed gegooi wat naby die hoofsitkamer was. Dit het net met 'n jas of twee begin, maar sodra iemand een jas gesien het, het almal by die hopie begin voeg. Kort voor lank het al die gaste opgedaag en alles was in volle swang. Die ouers het besluit dat dit tyd is om hul nuwe baba aan die gaste te wys—hy was immers die eregas. Die ma stap toe na die bed waar sy die baba gelos het - net om van afgryse te skree toe sy vind dat haar bondeltjie vreugde per ongeluk onder die toringhoop jasse gesmoor is.

4. Die vulstasie-joggie

Dit was laat en ’n jong vrou het diep in die land deur ’n onbekende gebied gery. Haar motor was oud en betroubaar, en gou het sy besef dat sy gou sal moet stop vir petrol as sy nie wil begin loop nie. Soos die geluk dit wou hê, het sy 'n entjie verder in die pad afgekom op 'n ou vulstasie. Dit was 'n outydse stasie, die soort met 'n bediende wat uitkom om die gas te pomp, en iets daaraan het die alarmklokke in haar kop laat lui. Maar sy het geweet dat sy nie veel verder kon kom sonder om brandstof te vul nie, so sy het teësinnig by die vulstasie ingetrek en die bediende gevra om die tenk vol te maak. Die bediende het senuweeagtig gelyk toe hy haar petroltenk volgemaak het, maar uiteindelik het hy die werk klaargemaak. en na die bestuurder se kant toe gekom om die betaling te kry. Sy het vir hom 'n $20-rekening gegee en hy het dit noukeurig ondersoek en toe vir haar gesê dit is vervals. Op hierdie stadium het die alarmklokke nie meer gelui nie - hulle was in oproer. Die bediende het verduidelik dat hy haar na sy kantoor sal moet terugneem en sy bestuurder moet bel, want die vervalsing sal by die bank aangemeld moet word. Nadat hy haar oortuig het om saam met hom te kom, het hy verduidelik dat die rekening nie eintlik vervals was nie - hy het haar uit die motor gehaal omdat daar 'n man met 'n byl op die agtersitplek weggekruip het.

5. Die Wily Home Invader

Terwyl die spesifieke verhale van hierdie stedelike legende net mites is, is daar 'n koue ondertoon van waarheid daaraan, aangesien huisindringers gedokumenteer is met taktiek soortgelyk aan hierdie om by mense se huise in te kom. Volgens die stories wat die rondte gedoen het, is iemand laataand alleen by die huis met baie min ligte aan—net genoeg om aan te dui dat iemand tuis en wakker is, maar dat daar nie baie mense in die omgewing is nie. Iemand kom op en begin in die donker aan die deur klop en skree om ingelaat te word. Wanneer die huiseienaar naby die deur kom en uitroep, word die oproepe selfs meer aanhoudend, en skree dat iemand probeer seermaak. hulle.In een storie was 'n vrou alleen by die huis toe sy 'n vrou op haar deur hoor klop en skree om die huis binne te laat. Toe sy vra wie dit is, het die vrou buite begin skree dat sy deur 'n man aangeval word en iewers veilig moet kom. Toe die huiseienaar mooi geluister het, het sy wel 'n manstem gehoor, maar hy het normaal gepraat asof hy bloot 'n gesprek met die vrou voer. Die vrou buite was besig om die loergat toe te maak, so die huiseienaar het by die venster langs die deur uitgeloer. Sy kon 'n vrou in swart geklee sien, en van iewers naby het die man se stem saggies met die vrou bly praat. Uiteindelik is hulle albei weg, maar dit het die storieverteller tot op die been verkil gelaat. Dit is moeilik om te dink wat sou gebeur het as sy hulle ingelaat het, maar dit sou waarskynlik nie aangenaam gewees het nie.

6. Die Verlore Kind

’n Jong vrou het op ’n gewone lentedag in haar straat afgestap toe sy ’n klein kindjie langs die pad sien sit en huil. Sy het gestop om die dogtertjie te vra of sy oukei is, en die meisie het vir haar gesê dat sy verlore is. Snuffelend vra die meisie haar toe of sy haar kan help om haar pad huis toe te vind. Oorweldig met jammerte vir die dogtertjie, het die jong vrou geredelik ingestem. Gelukkig het die dogtertjie haar adres geken en 'n algemene idee gehad van waar haar huis was. Kort voor lank het die twee haar huis gemaak. Die voordeur was gesluit, en aangesien die meisie te klein was om by die deurklokkie uit te kom, het sy die jong vrou gevra om dit vir haar te druk. Die vrou het die deurklokkie sonder 'n tweede nadenke gedruk en dadelik 'n kragtige skok deur haar lyf gevoel. Dit het haar koud uitgeslaan, en sy het etlike ure later heeltemal naak en omring deur gebruikte kondome wakker geword. Die huis waarin sy was, was leeg, haar verkragters was lankal weg, en die kind was nêrens te sien nie.

7. Die Hitchhiking Ou Vrou

Hierdie storie vertel van 'n jong vrou wat laataand by 'n winkelsentrum uitgestap het om terug te gaan na haar motor. Toe sy die motor nader, het sy geskrik om 'n ou dame reg langs haar passasierskantvenster te sien staan. ’n Oomblik later het sy opgemerk dat die passasierskantvenster heeltemal stukkend was. Die ou dame het verduidelik dat sy haar gebreekte venster gesien het en dit vir haar dopgehou het om seker te maak niemand probeer iets steel nie. Die jong vrou het die ou dame se hulp baie waardeer en aangesien die ou dame haar bus gemis het, het sy ingestem om haar terug huis toe te ry. Terwyl hulle egter daar staan en gesels, merk sy op dat die ou vrou baie harige, manlike arms het. Sy het vinnig gedink en voor 'n stadigbewegende motor ingespring en dit tot stilstand gedwing. Die "ou dame" het vinnig vasgebout. Toe die polisie haar motor deursoek het, het hulle gevind dat die gawe ou dame 'n mes en 'n spoel tou op die agtersitplek gebêre het.

8. Die Vet Vampiere

Stories van vet vampiere is nie nuut nie. Hierdie wesens is pishtaco's genoem en is 'n klassieke Peruaanse legende. Dit is bekend dat hulle die nag op verlate paaie bekruip en hul magie gebruik om reisigers van hul vet te beroof. Onlangs het die legende weer na vore gekom weens die werklike arrestasies van bendelede in Peru wat na bewering onregmatige reisigers op die kop geslaan het, hulle dan na 'n veilige huis geneem het en hulle in vet gemaak het om op die swartmark te verkoop. Sommige skattings sê dat soveel as 60 mense die prooi van hierdie gangsters geval het voordat hulle gevang is. Natuurlik bevraagteken sommige die amptelike storie, deels omdat die meeste van die toegeskryfde moorde nie bewys is nie, maar meestal omdat hulle sukkel om te glo dat daar enige soort mark vir menslike vet. Dit is ook as vreemd beskou dat hierdie mans geen belang gehad het om enige van die ander, meer waardevolle liggaamsdele te verkoop nie. Miskien lê die antwoord in die legende self. Die pishtaco's sou geen belangstelling in ander organe hê nie, en die verkoop van die gegenereerde menslike vet sou 'n goeie dekking wees vir hul ware werking—voed op die vet van die lewendes sodat hulle hul dooies onsterflike bestaan kan onderhou.

9. Moenie Die Deur oopmaak nie

’n Vrou was laat in die nag wakker, net haar eie sake omgee en in haar sitkamer op die internet geblaai toe sy die geluid van ’n baba buite haar drumpel hoor huil. Sy het opgestaan en die geraas gaan ondersoek, maar kon niks deur die sleutelgat sien nie. Dit is te verstane dat sy dit vreemd gevind het dat 'n baba buite haar voorstedelike huis sou huil, veral so laat in die nag. Nie seker wat om te doen nie, het sy besluit om net die polisie te bel. Sy het vir hulle gesê dat sy dit oorweeg om die deur oop te maak om na die baba te kyk, want sy het die gehuil naby haar venster gehoor en was bang dat die baba in die straat sou inkruip. Die versender het prakties geskree en vir haar gesê dat sy onder geen omstandighede moet die deur oopmaak, en dat hulle reeds polisie op pad na haar huis gehad het. Toe hulle daar aankom, het die polisie geen baba of enige bewyse gevind dat 'n kind enigsins naby was nie. Die polisiemanne het die bekommerde huiseienaar meegedeel dat hulle die afgelope tyd verskeie oproepe soos hierdie ontvang het, en dat hulle glo dit is die werk van mense wat probeer het om vroue te mislei om hul huise oop te maak met 'n opname van 'n huilende kind.

10. Die gil wat niemand gehoor het nie

By sommige kollegekampusse is dit blykbaar 'n tradisie vir studente wat in slaapsale woon om almal op 'n vasgestelde tyd met 'n gil los te laat. Volgens die stories help dit die studente om stres te verlig, veral tydens finale week. Op die finale week by UCLA was die tradisie dat almal om middernag skree om al daardie opgekropte frustrasie uit te laat. So, net soos verwag, het almal hul skreeu-ritueel gedoen en die kampus het gelui met die kafeïen-aangedrewe gehuil van 'n horde uitgeputte jeugdiges. Die ritueel voltooi, die kampus het stil geword en almal het uiteindelik gaan slaap, net om die volgende oggend te ontdek dat een van die gille was werklik gewees. 'n Jong vrou is presies om middernag verkrag, haar aanranding het saamgeval met die luidrugtigste oomblik van die jaar. Niemand het dit gehoor nie, want wat is een gil tussen honderde? Volgens legende is die skreeu-tradisie sedertdien op die UCLA-kampus verbied, en enigiemand wat die reël oortree, word met uitsetting gestraf.

11. Die verstikkende Doberman

Hierdie stedelike legende kom van Sydney, Australië, en bevat 'n bisarre storie oor 'n verstikkende Doberman-hond. Een aand het 'n paartjie wat uit was vir 'n paar te veel drankies by die huis gekom en gevind dat hul hond in die sitkamer verstik. Die man het paniekerig geraak en flou geword, maar die vrou het besluit om haar ou vriend, 'n veearts, te bel en gereël om die hond by die veeartskliniek af te laai. Nadat sy die hond afgelaai het, besluit sy om huis toe te gaan en haar man in die bed te kry. Dit neem haar 'n rukkie om dit te doen, en intussen lui die telefoon. Die veearts skree histeries dat hulle dadelik uit die huis moet kom. So sonder enige benul van wat aangaan, verlaat die egpaar die huis so vinnig as moontlik. Terwyl hulle by die trappe afkom, hardloop verskeie polisiemanne hulle tegemoet. Toe die vrou vra wat die probleem is, sê 'n polisieman haar saggies dat die hond aan 'n man se vinger verstik. ’n Inbreker moet steeds in hul huis wees. Gou genoeg word die voormalige eienaar van die vinger bewusteloos in die slaapkamer gevind.

12. Die selfmoordkêrel

Hierdie storie, ook bekend as "The Boyfriend's Death" het baie verskillende variasies en is geïnterpreteer as 'n meer algemene waarskuwing om nie te ver van die veiligheid van die huis af te dwaal nie. Ons weergawe neem ons na Parys in die 1960's. ’n Meisie en haar kêrel—albei van hulle universiteitstudente—is besig om in sy motor uit te waai. Hulle het naby die Bos van Rambouillet geparkeer sodat hulle deur niemand gesien sal word nie. Wanneer hulle klaar is, klim die seun uit om vars lug in te neem en 'n sigaret te rook, en die meisie wag vir hom in die veiligheid van die motor. Nadat sy vir vyf minute gewag het, klim die meisie uit die motor om na haar te soek. kêrel. Skielik sien sy 'n man in die skaduwees. Bang klim sy terug in die motor om weg te ry - maar terwyl sy dit doen, hoor sy 'n baie dowwe piep, gevolg deur nog piep. Dit hou aan vir 'n paar sekondes, totdat die meisie besluit dat sy geen ander keuse het as om weg te ry nie. . Sy slaan die gas so hard as moontlik, maar kan nêrens heen gaan nie; iemand het 'n tou van die buffer van die motor aan 'n nabygeleë boom vasgemaak. Uiteindelik klap die meisie weer die petrol en hoor dan 'n harde gil. Sy klim uit die kar en besef dat haar kêrel aan die boom hang. Dit blyk dat die pieperige geluide gemaak is deur sy skoene wat oor die bokant van die motor geskraap het.

13. Die Gesplete Bek Vrou

Daar is 'n legende in Japan en China oor 'n meisie genaamd Kuchisake-Onna, ook bekend as die spleetbek vrou. Sommige sê dat sy 'n samoerai se vrou was. Op 'n dag het sy haar man verneuk met 'n jonger en mooier man. Toe die man terugkom, het hy haar verraad ontdek; woedend en woedend, het hy sy swaard gevat en haar mond oor-tot-oor gesny. Sommige sê dat die vrou vervloek was om nooit te sterf nie, en steeds deur die wêreld dwaal sodat mense die verskriklike litteken op haar gesig kan sien en haar jammer kry. Sommige mense beweer dat ander eintlik 'n baie mooi jong dame gesien het, wat hulle gevra het: "Is ek mooi?" En toe hulle positief geantwoord het, het sy die chirurgiese masker afgeruk en vir hulle haar aaklige wond gewys. Sy vra toe dieselfde vraag—en enigiemand wat haar nie meer mooi gevind het nie, is deur tragiese dood uit haar hande teëgekom. Daar is twee sedes aan hierdie storie: 'n kompliment sal jou niks kos nie, en eerlikheid is nie noodwendig die beste nie. beleid.

14. Crybaby Bridge

Volgens hierdie legende het 'n paartjie met hul baba van die kerk af huis toe gery en oor iets gestry. Die reën het in strome geval, en hulle het gou gevind dat hulle oor 'n oorstroomde brug moes ry. Toe hulle oorgespring het, was die water dieper as wat hulle eers gedink het, so hulle het vasgeval en besluit om uit die motor te klim om hulp te kry. Die vrou het agtergebly, maar die motor verlaat vir redes wat ons net kan raai. Terwyl haar rug na die motor gedraai is, het sy haar baba hard hoor huil. Sy is terug na die voertuig, net om te vind dat haar baba deur die water weggedra is. Volgens dieselfde legende, as jy na daardie selfde brug gaan, kan jy steeds die baba hoor huil (die brug se ligging is gerieflik onbekend).

15. Zanfretta se Alien Abduction

Fortunato Zanfretta se ontvoeringsverhaal het oor die laaste paar dekades een van die bekendste stedelike legendes in Italië geword. Volgens sy eie verslae (oorspronklik gemaak terwyl hy onder hipnose was), is Zanfretta ontvoer deur vreemdelinge genaamd Dragos van die planeet Teetonia, en het herhaalde ontvoerings ervaar. deur dieselfde groep oor 'n tydperk van etlike jare (1978-1981). So skrikwekkend of grillerig soos hierdie geval mag klink, lyk dit of ons 'n meer optimistiese prentjie van die bedoelings van hierdie besoekers kan skets wanneer ons die woorde van Zanfretta tydens een hipnose-afdeling oorweeg: "Ek weet jy probeer meer gereeld kom . . . nee, jy kan nie aarde toe kom nie, mense word bang as hulle na jou kyk. Jy kan nie vriendskap maak nie. Gaan asseblief.” Zanfretta het waarskynlik meer besonderhede oor sy vreemdeling-ontvoering gegee as enige ander persoon in die geskiedenis; sy gedetailleerde weergawes kan selfs die mees heftige skeptikus laat stilstaan vir nadenke. Tot vandag toe bly die Zanfretta-saak een van die mees nuuskierige en fassinerende 'x-lêers' regoor die wêreld.

16. Die Wit Dood

Hierdie is 'n storie oor 'n dogtertjie in Skotland wat die lewe so gehaat het dat sy elke laaste spoor van haarself wou vernietig. Sy het uiteindelik besluit om selfmoord te pleeg, en kort daarna het haar familie uitgevind wat sy gedoen het. In 'n aaklige wending het elke lid van haar gesin ook net 'n paar dae later gesterf, hul ledemate uitmekaar geskeur. Die legende sê dat wanneer jy van die Wit Dood leer, kan die meisie se spook jou kom vind en herhaaldelik aan jou deur klop. Elke klop word harder, totdat jy die deur oopmaak en sy maak jou dood uit vrees dat jy iemand anders van haar bestaan ​​sal vertel; haar hoofdoel is om te verhoed dat enigiemand van haar weet. Soos die meeste stedelike legendes, is die storie waarskynlik niks meer as die wilde verbeelding van 'n moderne Aesopus nie - maar dit is tog altyd goeie praktyk om uit te vind wie agter die deur staan.

17. Die Swart Wolga

'n Swart Volga-motor is vermoedelik in die 1960's gereeld in die strate van Warskou opgemerk—gepak met ontvoerders wat daarop uit was om kinders te ruk. Volgens die legende (en ongetwyfeld aangehelp deur Westerse propaganda) het hooggeplaaste Sowjet-amptenare gedurende die middel van die 1930's die swart volga in Moskou gery en jong, mooi meisies ontvoer vir die seksuele plesier van die hoogste Sowjet-kamerade. Nog 'n weergawe van hierdie legende vertel ons dat vampiere, geheimsinnige priesters, sataniste, lyfverkopers - en selfs Satan self - die swart volga-motor bestuur het. Volgens verskillende weergawes is kinders ontvoer met die doel om hul bloed as 'n kuur vir ryk leukemie te gebruik. lyers regoor die wêreld. Natuurlik is nie een van hierdie weergawes ooit as waar gevind nie.

18. Die Griekse soldaat

Hierdie minder bekende legende vertel ons van 'n Griekse soldaat wat na die Tweede Wêreldoorlog teruggekeer het huis toe om met sy verloofde te trou. Ongelukkig vir hom is hy gevange geneem deur mede-Grieke wat vyandige politieke oortuigings gehad het, vir vyf weke gemartel en uiteindelik vermoor. In die vroeë 1950's - hoofsaaklik in Noord- en Sentraal-Griekeland - was daar stories oor 'n baie aantreklike Griekse soldaat in uniform, wat oornag verskyn en verdwyn het, en pragtige weduwees en maagdelike meisies verlei het met die uitsluitlike doel om hulle te bevrug. Vyf weke nadat die babas was gebore, sou die man vir altyd verdwyn - 'n brief op die tafel laat waarin hy verduidelik dat hy uit die dood teruggekeer het bloot om sy saad te versprei, sodat sy seuns sy moord kan wreek.

19. Elisa-dag

In Middeleeuse Europa het daar blykbaar 'n jong vrou met die naam Elisa Day gewoon, wie se skoonheid soos dié van die wilde rose was wat langs die rivier gegroei het, almal bloederig en rooi. Op 'n dag het 'n jong man in die stad gekom en dadelik op Elisa verlief geraak. Hulle het drie dae lank uitgegaan. Op die eerste dag het hy haar by haar huis besoek. Op die tweede het hy vir haar 'n enkele rooi roos gebring en haar gevra om hom te ontmoet waar die wilde rose groei. Op die derde dag het hy haar na die rivier geneem—waar hy haar doodgemaak het. Die aaklige man het vermoedelik gewag totdat haar rug gedraai is, toe 'n klip in sy vuis gevat en gefluister: "Alle skoonheid moet sterf" - en met een vinnige hou het hy haar onmiddellik doodgemaak. Hy het 'n roos tussen haar tande gesit en haar lyf in die rivier ingeskuif. Sommige mense beweer dat hulle haar spook langs die rivier sien dwaal het, bloed langs die kant van haar kop afloop, 'n enkele roos in haar hand.

20. Die put na die hel

Iewers in 1989 het Russiese wetenskaplikes in Siberië 'n boorgat sowat 14,5 kilometer diep in die aardkors geboor. Die boor het in 'n holte deurgebreek, en die wetenskaplikes het toerusting laat sak om te sien wat daar onder was. Die temperatuur was meer as duisend grade celsius—maar die ware skokmaker was die klank wat deur hul instrumente opgeneem is. Hulle het net omtrent sewentien verskriklike sekondes se klank vasgelê voordat die mikrofoon gesmelt het. Oortuig dat hulle die gille van die verdoemdes in die hel gehoor het, het baie van die wetenskaplikes die werk onmiddellik bedank - of so lui die storie ten minste. Diegene wat gebly het, was later die aand in vir 'n nog groter skok. ’n Pluim liggas het uit die boorgat gebars, die vorm van ’n reusagtige gevleuelde demoon het ontvou, en die woorde “Ek het oorwin” in Russies is in die vlamme ingebrand. Al word dit vandag as 'n klug beskou, is daar baie wat glo dat hierdie voorval werklik gebeur het; die "Well to Hell" stedelike legende bly lewendig tot vandag toe.

21. Flitsende koplig inisiasie

Julle het almal seker al hierdie een gehoor. Dit is laat in die nag, en 'n bestuurder sien 'n motor van die teenoorgestelde rigting nader sonder dat sy hoofligte aan is, en hy flits sy ligte om die ander motor te waarsku. Soos hy verbykom, maak die donker motor 'n U-draai en begin die barmhartige Samaritaan volg, en sodra hy stop, gaan bendelede uit en skiet die bestuurder af as deel van een of ander verdraaide inisiasie. Hierdie storie het nie net sy weg gevind nie. oor die internet, maar ook in die plaaslike nuus, wat uitgereik word as 'n waarskuwing van verskeie nuuswinkels en balju-departemente. So waar het hierdie rekening sy wortels gevind? Alhoewel dit nie bendeverwant is nie, het iemand wel gesterf nadat 'n motor beduie is om sy ligte aan te sit. In 1992 in Stockton, Kalifornië, is 'n skooldistrikswerknemer met die naam Kelly Freed geskiet nadat die bestuurder van die motor waarin sy gery het, Will Fitts, na 'n motor langs hulle beduie het wat nie sy ligte aan het nie. insittendes van die tweede motor, die 16-jarige Adrian Gutierrez en die 15-jarige Carlos Ojeda, het die gebaar as 'n belediging beskou, sodat Gutierrez op Fitts se motor geskiet het. Hulle het Fitts en sy passasiers in die parkeerterrein van 'n afdelingswinkel gejaag. Gutierrez het toe nog 'n skoot by die venster van sy motor afgevuur. Soos dit gebeur het, het daardie skoot Freed getref en haar long en hart deurboor. Sommige sê dit is waar die verhaal ontstaan ​​het, terwyl ander sê die verhaal was lank voor dit, maar hoe dit ook al sy, die voorval het 'n katalisator vir die brand geword, en oor die jare het die stedelike legende in beide detail en omvang gegroei.

22. Dood deur Wedgie

Hoeveel keer het ons dit al gehoor? "Ek het gehoor van hierdie ou wat 'n ou 'n atomic wedgie gegee het wat so erg is dat dit die kind doodgemaak het!" Volgens legende is die onderklere so hoog en styf opgetrek dat dit erge trauma aan die rektum veroorsaak het, wat op een of ander manier tot die dood gelei het. Die ware verhaal is egter 'n bietjie meer interessant en maak 'n bietjie meer sin.In 2013 het die Oklahoman Brad Lee Davis 'n stryery met sy stiefpa, Denver St. Clair, gekry. Namate die argument meer heftig geword het, het Davis besluit om dinge op die outydse manier te hanteer, deur sy stiefpa se onderklere op te ruk en dit dan oor sy kop te trek. Hierdie skuif was die mitiese atoom-wedgie, om nie met 'n standaard-wedgie te verwar nie. Soos dit gebeur het, het die rekkie van die onderklere om Denver se keel gedraai, sy lugweg afgesny, en hy het versmoor. Davis het in 2015 skuld beken op manslag en is tot 30 jaar tronkstraf gevonnis vir die voorval.

23. Tainted Halloween Candy

Halloween is 'n spesiale aand. Dit is 'n aand wat ons kinders 'n sekere mate van vryheid gee as ons hulle by die deur uitstuur, geklee in hul vreesaanjaende beste, om die bure te torring en lekkernye bymekaar te maak. Oor die jare het verhale van besmette lekkergoed na vore gekom. Van die bekendstes is dié van 'n kinderhatende vrek wat besluit hy het genoeg gehad van die irriterende klein brakkies, so hy haal 'n pak reguit skeermesse uit en steek dit een vir een in 'n groep appels. Wanneer die kinders later die aand aan sy deur klop, gee hy vir hulle die besmette vrugte. Later die aand, terwyl die kinders in hul buit byt, is hulle verstom om die verrassingssentrum te vind. Sommige kom maklik daarvan af en kap eenvoudig 'n tand, maar ander is nie so gelukkig nie, en die skeermesse maak hulle letterlik sprakeloos. Daar is verskeie stories wat die rondte doen van voorwerpe wat in Halloween-lekkernye ingebed is, waarvan die meeste blykbaar weinig meer as slenters is. deur die kinders self gespeel, maar die een wat vermoedelik die besoedelde lekkergoed-gier begin het, het in 1974 in Texas plaasgevind, toe 'n man met die naam Ronald O'Bryan Pixy Stix met sianied aan vyf kinders, van wie een sy eie was, uitgedeel het. agtjarige seun. Sy motief? Dit wil voorkom asof O'Bryan pas 'n lewensversekeringspolis op sy kinders uitgeneem het. Gelukkig is die gif ontdek voordat die meeste van die kinders beseer is, maar ongelukkig is O'Bryan se seun dood weens die inname daarvan. O’Bryan is ter dood veroordeel (dit was tog Texas) en is deur dodelike inspuiting tereggestel. Die gevolge van sy optrede is egter regoor die Verenigde State gevoel en het oral gedagtes in die gedagtes van ouers geplant.

24. Doodgekook In Die Looibed

Geen vrou wil sleg lyk vir 'n troue nie, maar soms glip die tyd verby ons. So, wat staan 'n vrou te doen wanneer sy binne 'n kwessie van drie dae bruin moet word, maar die sonbruinsalonne het beperkings op hoe lank sy in die bed kan bly? Sy gaan natuurlik rond na soveel salonne as wat sy kan kry. In hierdie verhaal slaan 'n jong dame met 'n pasterige gelaatskleur by 'n formele geleentheid binne 'n tydperk van 36 uur elke sonbruinsalon in die dorp op sodat sy op die groot dag op haar beste kan lyk, en dit werk! Sy woon die troue bruin en pragtig by. Die volgende dag word sy wakker en voel nie so goed nie, en sy merk 'n vreemde, amper verbrande reuk op, so sy besluit om haar dokter te gaan sien. Nadat die dokter 'n paar toetse gedoen het, laat val 'n bom op haar. Al daardie besoeke aan die looiery in so 'n kort tydjie het haar inwendige organe gaargemaak. Die meisie het nou minder as 'n week voor haar liggaam sal afskakel, en sy sal sterf.Die eerste ding wat ons moet uitwys is dat sonbruin beddens nie so werk nie. Looibeddens gebruik UV-lig, en die storie is meer soortgelyk aan mikrogolwe, maar dit beteken nie dat looiery beddens nie dodelik kan wees nie. Looibeddens lewer twee tot 12 keer die hoeveelheid UV-straling wat 'n mens staande in die middagson sou kry. Op 24 Mei 1989 is Patsy Campbell, Indiana-boorling, oorlede weens brandwonde wat hy 11 dae tevore 25 minute in 'n looiery bestee het. Dit was min of meer 'n ongeluk, aangesien Campbell 'n middel geneem het om psoriase te help behandel wat haar meer sensitief vir lig gemaak het. Twee dae ná haar looierysessie het sy in blase begin uitbreek. Die UV-strale, gekombineer met die medikasie, het veroorsaak dat sy brandwonde op meer as 70 persent van haar liggaam opgedoen het. Dit was die eerste gedokumenteerde geval van 'n sterfgeval weens 'n looiery. Ander het ook gely. In 2007 het 'n vrou in Australië, Clare Oliver, beswyk aan die gevolge van melanoom, wat volgens haar 'n direkte gevolg was van oorverbruining.

25. Hulle het my nier gesteel

'n Man is weg op 'n sakereis. Sy ontmoeting het goed verloop, en hy is terug na sy hotel, waar hy besluit om te ontspan met 'n paar drankies by die kroeg. Terwyl hy daar is, ontmoet hy 'n geheimsinnige vrou. Hulle kom tot die einde van die gesels, gaan uiteindelik terug na die man se kamer vir 'n ander soort slaap. Dit lyk asof dinge goed gaan totdat die man swart word. Die volgende ding wat hy weet, is dat hy wakker word in 'n bad vol ys. Hy merk dan 'n skerp pyn in sy rug. Hy reik rond en voel 'n lang litteken. Uiteindelik kry hy dit reg om homself uit te trek en 911 te bel. Paramedici arriveer en ontdek iemand het die man se nier verwyder. Dit is 'n opspraakwekkende verhaal van orgaanoes en die swartmarkverkope van liggaamsdele, maar dit is nie heeltemal sonder meriete nie. Die storie self doen die rondte sedert die vroeë 1990's, en baie mense skryf 'n deel van sy oorsprong toe aan 'n Turkse man genaamd Ahmet Koc, wat in 1989 beweer het dat hy na Londen gereis het vir 'n werk. Toe hy daar was, het hy gesê dat hy vir 'n mediese ondersoek gegaan het en is gegee wat hy glo 'n inspuiting was vir 'n bloedtoets, maar blyk 'n kalmeermiddel te wees. Hy het die volgende oggend wakker geword met 'n nier wat vermis is. Hy is aangesê om nie bekommerd te wees nie en dat hy vir die vermiste orrel vergoed sal word. Soos dit blyk, was Ahmet se storie 'n bietjie misleidend. Die waarheid was dat hy ingestem het om die nier te verkoop, maar gevoel het dat hy onregverdig betaal is, en daarom het hy die "gesteelde orgaan"-verhaal uitgedink om terug te kom by die dokters wat die operasie uitgevoer het. Minstens drie dokters is skuldig bevind aan mediese wangedrag, en Koc het in meer as een opsig 'n bietjie leeg gevoel.

26. Mense kan ook lek

’n Absoluut onvergeetlike grillerige kampvuurstorie is dié van ’n hond wat aan die kant van die bed sou lê, en elke keer as die meisie wat daar slaap, ’n geluid hoor, het sy haar hand na die hond uitreik. Die hond sal dit lek, en, gerusgestel dat sy veilig is, sal die meisie weer aan die slaap raak. Toe sy die volgende oggend wakker word, het sy die hond dood aangetref. Op haar spieël was die woorde: "Mense kan ook lek." Die ware weergawe van hierdie storie behels nie 'n hond nie, maar daar is steeds 'n onheilspellende ooreenkoms. In Julie 2014 het 'n tiener in Ellesmere Port, Engeland, SMS'e begin ontvang van 'n jong man, wat gesê het hy hou haar dop. Die tekste het meer intens begin word, en die man, wat uiteindelik as Kyle Ravenscroft geïdentifiseer is, het selfs so ver gegaan om vir haar te sê dat hy in haar huis is en dat hy homself in die boom buite haar venster gaan ophang sodat toe sy die volgende oggend wakker word, sou sy sy lyf daar sien swaai. Begryplik geskud het die tiener daardie nag in haar ma se kamer geslaap. Toe hulle die volgende oggend by haar kamer instap, het hulle nie ’n lyk in die boom gekry nie. Hulle het egter gevind dat Ravenscroft onder die bed wegkruip, waar hy glo die hele nag geslaap het. Hy is uit die huis gejaag en uiteindelik deur plaaslike owerhede gevang.

27. Iemand woon op die solder

Hoe gaan dit met die storie van 'n gesin wat van 'n reis af kom om agter te kom dat dinge in hul huis nie in plek is nie. Hulle skryf dit af, maar oor die volgende paar weke begin hulle ander vreemde dinge opmerk—snaakse geluide, kos wat lyk of hulle wegraak, en deure of vensters wat oopgelaat word. Dan, eendag, gaan een van hulle in die solder om iets te kry, en hulle ontdek 'n tydelike bed, 'n hoop vrot oorskiet en die oorblyfsels van 'n plakker. Hulle bel die owerhede, maar die ongewenste gas word nooit gevind nie.In 1922, in die klein boeregemeenskap van Hinterkaifeck, Duitsland, het die Gruber-gesin hulle in hierdie presiese situasie bevind. Dit het begin toe Andreas Gruber 'n groep vriende vertel het van 'n stel verdagte voetspore in die sneeu. Hy het gesê hulle het uit die bos gekom en na die plaashuis gelei, maar daar was geen voetspore wat weglei nie. Oor die volgende paar dae het hy klein goedjies opgemerk, vreemde voorwerpe wat hy nie herken het nie, vreemde geluide in die solder in die nag, en selfs 'n stel sleutels wat weggeraak het. Andreas het nooit die verdagte aktiwiteite by die polisie aangemeld nie, wat het geblyk 'n fout te wees. Op 31 Maart is Andreas, sy vrou Cazilia, hul dogter Viktoria en Viktoria se dogter een vir een die skuur ingelok en vermoor. Die moordenaar het toe die huis binnegekom en Viktoria se seun en die huishulp vermoor. Toe die gesin uiteindelik as vermis aangemeld is, en die owerhede gaan ondersoek instel, het hulle gevind dat die moordenaar vir dae lank in die huis bly woon het voordat hy gevlug het. Hy is nooit gevang nie.

28. Hy is in jou agtersitplek

'n Vrou trek by 'n vulstasie in en maak haar tenk vol. Sy gaan in en betaal vir haar aankoop en stap dan weer uit, klim in haar motor en ry weg. Sy het nog nie ver gegaan nie toe sy 'n ander motor vinnig van agter sien naderkom, sy ligte flikkerend en die toeter klap. Aanvanklik is sy bang, maar soos die motor nader kom, word dit duidelik dat die bestuurder bekommerd lyk, so sy trek af. Die bestuurder van die tweede motor jaag na haar venster en sê vir haar dat hy haar aandag probeer trek het, want hy het opgemerk iets is fout met haar agterwiel. Sy klim uit om te kyk, en toe hulle die agterkant van die motor bereik, sê hy vir haar die foutiewe agterwiel was net 'n list en dat die waarheid is dat hy iemand in die agtersitplek van haar motor sien klim het terwyl sy in die gas was. stasie. Seker genoeg, daar is 'n man wat in die vloerplanke ingeduik het. Sy bedoeling was om die bestuurder te ontvoer of selfs dood te maak. Die ware verhaal is amper net so angswekkend. Op 28 Februarie 2017 het 'n vrou van Kansas City, Missouri, die polisie gebel en gesê sy het pas ontsnap van 'n man wat haar ontvoer het. Luidens die berig het die vrou in haar eie huis gesit toe 'n vreemde meisie deur die voordeur gebars het, die woord "Megan" gesê het, en toe omgedraai en vertrek het. Die vrou was geskud en heeltemal deurmekaar. Sy het na die voorkantoor van die gemeenskap waar sy gewoon het gegaan en die vreemde gebeurtenis aangemeld. Sy is toe weg met die doel om by 'n nabygeleë vulstasie te stop, maar sy het feitlik dadelik besef daar skuil iemand op die agtersitplek van haar motor. Dit was 'n man wat heeltemal swart geklee was en 'n ski-masker gedra het. Sy het gesê die man het beweer dat hy 'n geweer het, en toe hy iets teen die agterkant van haar kop gedruk het, het hy vir haar gesê om te ry en vir haar aanwysings begin gee, wat haar uiteindelik gelei het na 'n afgeleë ligging. Terwyl sy gery het, het hy kabel om haar hande gedraai. Toe hulle voor 'n hek aangekom het, het hy nog kabel om haar nek gedraai en haar begin aanrand, haar agterkop geslaan en haar arms en hande gesny. Uiteindelik het die man uit die agtersitplek geklim en na haar deur begin. Sy het die motor in die ry gegooi en opgestyg, tot by 'n vulstasie, waar sy die polisie ontbied het. Die man is nooit gevang nie.

29. Liggaam in die bed

In hierdie verhaal besluit 'n paartjie wat deur die land ry, om in 'n klein motel langs die pad te stop vir die nag. Wanneer hulle hul kamer binnekom, merk hulle 'n vrot, muwwe reuk. Hulle stel ondersoek in, maar vind niks. Hulle probeer dit oorgee en klim in die bed, maar dit lyk asof die reuk net sterker word. Uiteindelik staan ​​hulle op en druk die matras van die bed terug. Tot hul afgryse ontdek hulle 'n lyk wat in die bedraam vergaan. Jy kan nie meer op die neus kry as hierdie een nie. In 2010 is 'n vrou met die naam Sony Millbrook as vermis aangemeld nadat familielede opgemerk het dat sy nie haar kinders by die skool kom haal het nie. Millbrook, haar kinders en haar kêrel het 'n kamer by die Budget Lodge in Memphis, Tennessee gehuur. Na 'n paar dae sonder enige woord het personeellede by die motel haar kamer binnegegaan, haar besittings opgepak en beweer dat hulle die kamer skoonmaak. Die polisie het die motelwerknemers ondervra, maar het die ondersoek nie verder geneem nie. 'n Paar dae later is die kamer verhuur. Oor die volgende paar weke sou dit drie keer verhuur word. Insittendes het 'n vreemde reuk opgemerk. 'n Paar het selfs probeer om wierook te brand, en die personeel het probeer om die reuk te bedek met wasversagmiddelvelle wat in plafonteëls gedruk is, maar niemand het ooit daarin geslaag om twee en twee bymekaar te sit nie. Die lyk is uiteindelik op 15 Maart onder die matras en boksvere ontdek. . Millbrook se kêrel, LaKeith Moody, wat ook vermis was, is uiteindelik gevind waar hy Millbrook se motor bestuur het. Hy is gearresteer, en die Memphis-polisiedepartement het 'n interne ondersoek van stapel gestuur om te sien of enige foute in die hantering van die saak gemaak is. Dit laat mens wonder of enige van die gesinne wat in die kamer gebly het, 'n koopbewys vir 'n gratis nag gegee is.

30. Kersvader sit vas in die skoorsteen

Die Kersseisoen is in volle blom, en 'n man besluit hy wil sy gesin verras. Hy gaan dorp toe en huur 'n Kersvader-kostuum. Dan, op Oukersaandaand, klim hy op die dak, maak sy pad na die skoorsteen en begin sy ordentlikheid. Hy wil 'n groot ingang maak, deur die oop kaggel bars en "Ho Ho Ho" uitskakel, maar halfpad ondertoe gly hy en raak vas. Vas, en sonder dat iemand sy plan weet, bly die man daar, sy gedempte gehuil gaan ongehoord. Dae gaan verby. Die familie meld hul pa as vermis aan, maar min kan gedoen word. Dan, een koue nag, gaan die ma 'n vuur maak. Sy merk 'n vreemde reuk op, en dit lyk of die flue vassit. Na verdere ondersoek vind sy dat haar man se liggaam steeds binne-in vasgevang is. Hierdie storie was so gewild dat dit selfs daarin geslaag het om in die 1984-fliek Gremlins deur te dring, en hoewel daar nie enige bekende verslae is van 'n Kersvader wat in 'n skoorsteen vas is nie, Dit beteken nie dat hierdie een heeltemal sonder meriete is nie. In 1986 het 'n inbreker vasgekeer terwyl hy probeer om 'n huis langs die skoorsteen binne te gaan. Bure het berig dat hulle iemand hoor skree om hulp, maar niemand kon agterkom waar dit vandaan kom nie. Dae het verbygegaan en werkers in die omgewing het 'n tikgeluid begin hoor, maar net soos die geskree twee dae tevore, kon hulle nie die oorsprong van die geluid opspoor nie. Dit was eers toe die huiseienaar vier dae later 'n vrot reuk opgemerk het dat die liggaam ontdek is. Toe, in 2015, is 'n soortgelyke saak aangemeld nadat 'n inbreker in Kalifornië daarin geslaag het om homself in 'n skoorsteen vas te sit terwyl hy probeer het om by 'n huis in te breek. . Onbewus van die voornemende indringer, het die huiseienaar 'n brand gestig. Die dief het begin skree, en die huis was vol rook. Die huiseienaar het 911 gebel, en toe die owerhede opdaag, het dit gelyk of die inbreker nog gelewe het. Teen die tyd dat hulle uiteindelik die skoorsteen genoegsaam uitmekaar gehaal het om hom te verwyder, het hy egter aan rookinaseming beswyk. Hierdie is net 'n paar voorbeelde van die ware stories agter sommige van ons gunsteling stedelike legendes, maar daar is baie meer daar buite. So die volgende keer as jy saam met 'n groep vriende rondsit, en iemand begin 'n grillerige storie vertel, onthou net, daar is 'n saadjie van waarheid in elke mite.

31. El Silbon

Soos vertel in Venezuela en Colombia, is El Silbon 'n verhaal oor 'n wese wat verdoem is om op die aarde rond te dwaal met 'n sak bene. Die wese was eens 'n klein seuntjie wat saam met sy ouers in Venezuela gewoon het. Omdat hy 'n enigste kind is, is hy oneindig deur sy ouers bederf. Ongelukkig het dit hom in 'n kieskeurige en veeleisende brokkie verander. Nadat hy een aand op takbokvleis vir aandete aangedring het en uiters kwaad geword het toe sy pa nie daarin geslaag het om dit te produseer, het die seun sy pa in die maag gesteek, sy ingewande uitgetrek en dit geneem na sy ma om te kook. Alhoewel die ma die binnegoed gaargemaak het, het sy uiteindelik agterdogtig geraak oor die voorkoms van die vleis. Toe sy besef het wat die seun gedoen het, was die ma oorweldig met hartseer en het die seun se oupa die bose kind laat hanteer. Die oupa het die seun binne 'n duim van sy lewe geslaan en toe brandrissies en suurlemoensap in sy wonde gevryf. Toe gee die oupa vir die seun 'n sak vol van sy pa se bene en sit 'n pak honde op hom los terwyl die seun weghardloop. Net voor die honde die seun doodgemaak het, het die oupa hom gevloek. En dit was die oorsprong van die wese bekend as El Silbon. Daar word gesê dat El Silbon steeds rondloop, fluitend en huise binnegaan sonder dat iemand dit agterkom. Hy sit die sak bene op die vloer en tel dit binne die huis. As hy ongemerk bly, sal 'n lid van die gesin in daardie huis sterf. As die gesin hom egter raaksien, verander die seun hul slegte geluk in goeie geluk.

32. Japannese Selfmoordtekening

Die mees ontstellende stedelike legendes in die wêreld het dikwels sy oorsprong in Asië, met sommige wat in selfs grilleriger gruwelfilms verander het. In so 'n legende het 'n Japannese tienermeisie 'n pragtige kleurprent geteken van 'n jong meisie wat oënskynlik direk na jou staar. Die tiener het die foto aanlyn geplaas en het om een of ander onbekende rede kort daarna selfmoord gepleeg. Gou het mense aanlyn begin kommentaar lewer dat hulle hartseer en selfs woede in die oë van die getekende meisie kan sien. Ander het gesê dat haar lippe in 'n glimlag sal begin krul hoe langer jy na haar kyk en 'n ring sal om haar vorm. Sommige mense het dit selfs verder gevoer en gesê dat daar ongelukkige siele was wat langer as vyf minute na die foto gestaar het en uiteindelik hul eie lewe geneem het.

33. Nykur

Soos deur die jare in prente en flieks uitgebeeld word, is perde pragtige wesens. As jy egter Ysland besoek en ’n grys perd langs ’n massiewe watermassa soos die see of selfs ’n meer sien staan, doen jouself ’n guns en kyk na die perd se hoewe. As hulle agteruit kyk, het jy 'n klein probleem. Daar word gesê dat hierdie perd, genaamd Nykur, 'n waterbewonende dier is wat soms opduik om niksvermoedende mense tot 'n waterige dood te lok. Sy vel is taai. As iemand dus deur die perd betower word en daarop klim, sal hy nie weer kan afklim nie. In plaas daarvan sal hy saamgesleep word na Nykur se onderwaterhuis en verdrink word. Die skree van sy naam op die perd word gesê om dit bang te maak om alleen terug te hardloop in die water.

34. Die baba in die hoë stoel

Hierdie stedelike legende word oor die hele wêreld vertel, maar het blykbaar van sy wortels in Noorweë. Vir baie jare het 'n Noorse egpaar nie op 'n behoorlike vakansie gegaan nie. Uiteindelik, toe alles een jaar in plek val, het hulle 'n betroubare oppasser vir hul babaseuntjie gekry en 'n lang vakansie beplan. Toe die dag aanbreek dat hulle vertrek, was die oppasser laat. Sy het uiteindelik gebel om hulle te vertel dat haar motor haar moeilikheid gee. Sy het egter gesê dat sy 'n werktuigkundige kan bel en dan na hul huis kan stap, aangesien sy net sowat 15 minute weg was. Die egpaar was gerus hierdeur en het hul baba aan sy hoë stoel vasgemaak, hom totsiens gesoen en toe vertrek vir hul vakansie as hulle was reeds laat vir die lughawe. Hulle het die agterdeur oopgelaat vir die oppasser. Een weergawe van die verhaal sê dat die oppasser opgedaag het om die deur gesluit te vind (toegewaai deur die wind), so sy het aangeneem dat die egpaar die baba by hulle gehad het. Sy is toe weg. 'n Ander weergawe sê dat die oppasser dood is nadat sy op pad na die huis deur 'n vragmotor getref is. Nog 'n ander sê dat die oppasser 'n bejaarde familielid van die egpaar was en dat sy aan 'n hartaanval gesterf het voordat sy by hul huis kon kom. In elke weergawe het die egpaar teruggekeer huis toe om hul seun dood en opgeblase te vind, steeds vasgegord aan sy hoë stoel.

35. Die Studley-meisie

Die engste stedelike legendes is dié wat naby die huis tref. Drie jaar gelede het 'n reddit-gebruiker die verhaal vertel wat hom deur sy kinder- en tienerjare bang gemaak het. Hy woon in die dorp Mechanicsville, Virginia, wat 'n kronkelpad genaamd Studley Road het. Jare gelede het 'n dogtertjie saam met haar ma en alkoholis pa in 'n klein huisie langs hierdie pad gewoon. Een aand woedend, het die man sy vrou en kind doodgeslaan en toe homself geskiet. Met haar gebreekte kakebeen wat van haar gesig gehang het, het die dogtertjie nie dadelik gesterf nie. Sy het eerder in Studleyweg afgegaan op soek na hulp voordat sy uiteindelik ineengestort het, terwyl bloed die voorkant van haar slaapklere vlek. Nou, wanneer jy een van Studleyweg se kronkelende draaie neem wat na die bos lei, kan jy die spook sien van die dogtertjie wat stadig in die pad afbeweeg met haar rug na jou gedraai. Niksvermoedende bestuurders wat nie van die legende weet nie, het getrek oor om haar te help, net sodat sy omdraai en 'n onaardse gil uit haar loshangende kakebeen los. Soms gorrel sy ook deur die bloed wat nog uit haar mond stroom.

36. Spookwa

Suid-Afrika het sy regmatige deel van stedelike legendes, wat die ryloper van Uniondale en The Flying Dutchman insluit. 'n Creeper een gaan egter al die pad terug na 1887. Majoor Alfred Ellis het hierdie verhaal, wat vandag nog vertel word, bygedra tot Suid-Afrikaanse sketse. Vier mans—Lutterodt, Seururier, Anthony de Heer, en 'n naamlose besoeker van Kaapstad— 'n reis van Ceres na Beaufort-Wes per wa onderneem. Hierdie gebied was bekend as die spookveld (“spookstreek”) en is selfs so op ou Suid-Afrika kaarte aangedui. Tydens hul rit het een van die wawiele skielik uitgegee en dit het hulle tot 03:00 gevat om dit reg te kry . Hulle was skaars weer op die pad toe hul perde onrustig raak en uiteindelik op hul plek vries, onwillig om verder te beweeg. Vanuit nêrens het die mans die geluid van 'n wa gehoor wat met 'n hoë spoed na hulle toe kom. Toe hulle dit uiteindelik in die oog kry, het hulle gesien hoe 'n bestuurder 'n sweep by 14 perde kraak terwyl die wa direk na hulle op pad was. Die naamlose besoeker, Seururier, en Lutterodt het uit die wa gespring, maar de Heer het die leisels gegryp en sy wa suksesvol uit die pad van die ander spoedwa geskuif. Vererg het de Heer agter die ander bestuurder geskree: “Waar dink jy jy gaan?" Waarop die ander bestuurder geantwoord het: "To hel." Toe verdwyn hy en sy wa in die niet. Later het Lutterodt gesê dat hulle eers agterna besef het dat enigiemand wat dit waag om die spookagtige bestuurder van die verdwynende wa uit te daag, gedoem sal wees. ’n Week ná die voorval het hulle De Heer se lyk aan die onderkant van ’n krans gevind. Die oorblyfsels van sy wa en die karkasse van sy dooie perde het hom omsingel.

37. Baba Blou

In dieselfde trant as Bloody Mary, is Baby Blue 'n legende wat ontstaan ​​het uit 'n verhaal waarin 'n psigotiese ma haar babaseuntjie met 'n skerf spieëlglas vermoor het. Natuurlik is daar diegene wat graag die gees van Baby Blue (dit is wat die naamlose baba gedoop is) wil optower. Die ritueel om dit te doen sluit in om snags in 'n badkamer te gaan, die spieël op te was en "Baby Blue" te skryf ” daarop. Dan moet die lig afgeskakel word, en die persoon wat die naam op die spieël geskryf het, moet sy arms uithou asof 'n baba daarin is. Die gees van die baba sal dan in sy oop arms verskyn. As die persoon die baba laat val, sal die spieël breek en die persoon sal sterf. 'n Ander weergawe van die verhaal sê dat as jy in 'n donker badkamer gaan en 13 keer "Baby Blue" dreunsing terwyl jy jou arms heen en weer wieg, sal die baba verskyn en krap jou. Om die baba te laat val en weg te hardloop is egter hierdie keer die beste idee, aangesien sy psigotiese ma in die spieël sal verskyn en jou andersins doodmaak.

38. Poinciana Vrou

Een van die mees ontstellende stedelike mites wat uit Australië gekom het, vertel die verhaal van 'n jong vrou wat deur Japannese vissermanne by Darwin se East Point verkrag is. Toe sy besef sy is swanger, was sy verskrik en het haarself aan 'n poincianaboom opgehang. Haar rustelose gees het mans in Oospunt begin agtervolg en aan hulle verskyn as 'n pragtige visioen in wit. Sodra die mans egter deur haar betower word, verander sy in 'n angsbevange haan met lang kloue, haal hulle uit en eet hul ingewande. Vir diegene wat dapper is, kan die poinciana-vrou ontbied word deur drie keer op 'n donker rond te draai. , maanlose nag en haar naam uitroep. Haar kenmerkende gil sal jou laat weet dat sy suksesvol ontbied is.

39. The Devil's Toy Box

Daar word gesê dat die Hellraiser-flieks 'n skrikwekkende legende geïnspireer het wat die rondte in Amerika gemaak het. Daar word beweer dat daar 'n eenkamerkajuit genaamd die Devil's Toy Box in Louisiana is wat 'n klomp spieëls van die vloer tot die dak bevat. Volgens die verhaal, as 'n persoon in die kajuit ingaan en te lank bly, sal die Duiwel verskyn en daardie persoon se siel neem. Tydens hul ondersoeke het paranormale navorsers gevind dat die spieëls die ses kante van die kajuit uitmaak, maar hulle kyk na binne. Daar word gesê dat niemand langer as vyf minute daar kan bly nie. Een man het meer as vier minute gebly, stom uitgekom en nooit weer gepraat nie. 'n Vrou het na bewering hartstilstand opgedoen terwyl sy in die kajuit was, en 'n tienerseun moes met geweld verwyder word terwyl hy geskop en geskree het. Hy het homself twee weke later om die lewe gebring.

40. Teke Teke

Volgens ’n besonder skrikwekkende legende uit Japan is ’n vroulike kantoorwerker ’n paar jaar ná die Tweede Wêreldoorlog deur Amerikaanse militêre mans in Hokkaido verkrag en geslaan. Die jong vrou het die aand van 'n brug afgespring en is deur 'n trein op die spoorlyn daaronder getref. Haar liggaam is in die middel in die middel gesny. Aangesien die uiters koue weer haar verhoed het om dadelik uit te bloei, het sy daarin geslaag om haar boonste helfte na 'n treinstasie te sleep waar 'n geskokte bediende 'n plastiekseil oor haar gegooi het. Sy het uiteindelik in uiterste angs gesterf. Stedelike legende sê nou dat drie dae nadat jy hierdie verhaal gehoor of gelees het, die spook van die jong vrou aan jou sal verskyn en 'n teke teke-geluid maak terwyl sy op haar arms na jou toe kruip. Jy kan haar nie uitjaag nie, want sy kan spoed van tot 150 kilometer per uur (93 mph) bereik. Haar missie is om soveel mense as wat sy kan te vang. Dan sal sy die onderste helftes van hul liggame afsny en steel. Die enigste manier om 'n sekere dood te ontsnap, is om haar vrae te beantwoord. As sy vra of jy jou bene nodig het, moet jy antwoord dat jy dit nou nodig het. En as sy vra wie jou haar storie vertel het, moet jy antwoord: "Kashima Reiko."

41. Dooie Muis In Soda

Hierdie legende het baie verskillende variasies, waarskynlik as gevolg van die ongelooflike hoeveelheid mense wat eintlik probeer het om koeldrankmaatskappye te dagvaar omdat hulle na bewering die hele of die meeste van 'n muis of rot in hul koeldrank gevind het. Die mees onlangse een was 'n man wat 'n blikkie Mountain Dew by 'n outomaat by die werk gekoop het. Nadat hy 'n sluk geneem het, het hy besef daar is iets verskriklik, verskriklik verkeerd aan die smaak. Hy het dit uitgespoeg en 'n dooie muis opgekrul in sy voorheen verseëlde blikkie koeldrank gevind. Hy het PepsiCo ná die beweerde voorval gedagvaar, met verwysing na trauma en stres wat veroorsaak is deur 'n mondvol dooie muis te kry. PepsiCo se verdediging is egter moontlik die mees ontstellende deel van hierdie verhaal. Die maatskappy het 'n deskundige getuie verskaf wat verduidelik het dat die man se eise letterlik onmoontlik was. Volgens hierdie kenner sou die muis se liggaam heeltemal opgelos en onmoontlik gewees het om as enigiets behalwe jellie te onderskei nadat hy so lank in 'n suur koeldrank soos Mountain Dew deurgebring het.

42. Die Byekorf-haardo

Hierdie legende kom heel waarskynlik voor die internet, aangesien die byekorf-haarstyl sedert die 1960's nie gewild was nie. Die storie lui dat 'n tiener besig was om voor te berei vir 'n komende dans en baie graag haar hare wou laat uitstaan, en daarom het sy suikerwater in haar hare gebruik in 'n poging om dit regtig styf te hou. Sy het dit toe oornag styf toegedraai in 'n kronkelende byekorfvorm. Die volgende dag het haar hare net so goed gelyk as wat sy gehoop het, en sy het voortgegaan met die lewe soos gewoonlik. Soos die weke aangegaan het, het sy 'n bietjie obsessief met haar 'doe' begin raak. Sy het alles gedoen om dit mooi te laat lyk, insluitend om nie die suikerwater uit haar hare te sjampoe nie. Sy het hoofpyne begin kry en voel net fisies verskriklik in die algemeen. Sy het nie verstaan ​​wat aangaan nie, maar sy kon nie 'n dokter sien nie. Uiteindelik het sy ineengestort toe riviere bloed onder haar hare uitloop. By ondersoek het dit geblyk dat sy 'n kolonie goggas het wat onder haar hare woon en haar letterlik lewendig vreet.

43. Lek koevert lei tot parasiete

Ons storie lui dat 'n vrou 'n koevert gelek het en 'n pynlike papiersnit gekry het. Vir 'n rukkie het sy niks daarvan gedink nie, want dit was net 'n klein snytjie, maar dit het vir 'n lang tyd aangehou om pynlik te wees. Dit het selfs begin swel. Dit het uiteindelik so erg geraak dat sy geweet het sy moet hospitaal toe gaan. Die dokter wat haar ondersoek het, het die swelling op haar tong gesien en besluit om net daar en dan te opereer, óf om die knop te verwyder óf etter te dreineer. (Dit wissel na gelang van die weergawe van die verhaal.) Terwyl die vrou wawyd wakker gesit het en die dokter gereed gemaak het om 'n insnyding te maak, het 'n lewende kakkerlak sy monsteragtige pad uit haar mond gekruip in een van die afgryslikste geboortesiklusse denkbaar.

44. Slang meet sy eienaar

Hierdie storie behels 'n paartjie wat 'n baie groot troeteldierluislang gehad het, maar nie die moeite gedoen het om dit toegesluit te hou nie. Hulle het die slang behoorlik gevoer, het hulle geredeneer, so daar was nie veel om oor bekommerd te wees nie. Uiteindelik het die slang vir 'n rukkie opgehou eet, en hulle het gewonder of hy siek is. Nog vreemder, hulle het begin vind hul troeteldier lê in die lengte langs hulle. Hulle het besluit om die slang na die veearts te neem om uit te vind wat die oorsaak van hierdie ontstellende gedrag is. Onrusbarend het die veearts vir hulle gesê hulle moet dadelik van die slang ontslae raak. Toe hulle gevra het hoekom, het hy verduidelik dat die slang hulle gemeet het en homself uitgehonger het ter voorbereiding om hom aan een of ander vars, heerlike menslike eienaar te vreet.

45. Termiete versprei deur deklaag

Kort ná die orkaan Katrina het 'n stedelike legende rondgegaan wat baie huiseienaars laat skrik het. Volgens 'n e-pos word baie van die bome wat in die orkaan geval het in goedkoop deklaag verander wat binnekort na 'n winkel naby jou sou kom. Ongelukkig het hierdie deklaag waarskynlik groot getalle Formosan-termiete bevat. Hierdie legende het 'n greintjie waarheid daarin, aangesien termiete moontlik deur deklaag kan versprei. Die spesifieke storie is egter onwaarskynlik. New Orleans het sorgvuldig enige hout wat met termiete besmet kan wees, in kwarantyn geplaas.

46. Kind se brein raak besmet met miere

Ons verhaal begin met 'n klein seuntjie wat moeg was van speel en besluit het om te gaan lê vir 'n middagslapie. Hy het aan die slaap geraak met 'n lekkergoed wat naby hom rondgestrooi is, en dit het 'n paar miere gelok wat naby was. Die seuntjie het wakker geword onbewus daarvan dat enigiets skort totdat hy begin jeuk het. Soos die tyd aangegaan het, het die jeuk erger geword, en hy het hoofpyne begin kry. Toe die hoofpyne erger word en niks die jeuk sou laat verdwyn nie, het die outjie se ma hom hospitaal toe geneem. Aanvanklik was die dokter heeltemal verstom oor die probleem. Nadat hy 'n X-straal van die kind se kop geneem het, het hy ontdek dat miere in die kind se brein ingekruip het en 'n hele kolonie gevorm het. Omdat die insekte oral om sy brein gekruip het, was die kolonie onwerkbaar, en die klein mannetjie het nie oorleef nie. Natuurlik, om lekkergoed te laat rondlê, lei eintlik tot 'n bietjie meer as 'n paar ongerief en 'n blikkie Raid, so hierdie lang verhaal is ongetwyfeld deur 'n paar baie wrede en lui ma's uitgedink.

47. Die onverwagte rekenaarfout

Die storie lui dat 'n ouer vrou, die tipe wat waarskynlik nie baie rekenaarvaardig sal wees nie, tegniese ondersteuning gebel het met 'n ernstige probleem. Die vorige aand het sy nogal vreemde sissende geluide vanaf haar rekenaar begin hoor. Sy het verduidelik toe die geluide begin het, het sy besluit om die masjien vir die nag af te sit en te kyk of dit net 'n rus nodig het. Toe sy die volgende oggend probeer om die rekenaar te herbegin, het dit meer van dieselfde vreemde sissende geluide uitgegee en begin rook. Die ondersteuningstegnologie het vinnig agtergekom hulle is uit hul diepte oor die telefoon en het iemand na die ou vrou se huis gestuur om die probleem te hanteer. Toe die tegnikus die tas oopmaak, het hulle 'n slang binne-in opgekrul gevind: Dit was aangetrek na die kragbron. Foto's van die sogenaamde slang in die rekenaar loop al 'n rukkie rond en is eintlik glo wettig. Die besonderhede van die ware verhaal verskil egter heelwat van die legende. Dit het eintlik in 'n kantoor in Australië plaasgevind, nie 'n bejaarde vrou se huis nie. Terwyl die slang 'n giftige rooipens-swartslang was, was dit nie baie gevaarlik nie, want dit blyk dat slange nie groot hoeveelhede elektrisiteit kan oorleef wat deur hul glibberige, slymerige liggame vloei nie.

48. Restaurant gesluit om muise en rotte te bedien

Die verhaal begin in Atlanta, Georgia, en omring 'n klein ketting Chinese restaurante. Stel jou voor dat jy pas by jou plaaslike Asiaties-Amerikaanse kosgeleentheid geëet het. Nadat jy huis toe gegaan het, kyk jy na die nuus en sien hulle genoem word. Jou maag begin draai soos jy hoor dat een franchise van die kettingrestaurant wat jy pas besoek het gesluit is omdat hulle 'n paar baie vreemde geheime bestanddele in hul kos gehad het. Die polisie het 'n wenk ontvang oor 'n paar verdagte invoere wat die restaurant ontvang het en het besluit om ondersoek. Met die deursoeking van die restaurant het die polisie bewyse gevind dat die eienaars van die onderneming in die geheim muise en rotte aan hul kliënte bedien het. Hulle het ook hondjies en katjies gevind wat gereed was om gekook te word en as kos bedien te word. Die legendes sluit dikwels foto's van sommige van die verpakte, bevrore knaagdiere in, maar daar is geen bewyse dat so 'n sluiting plaasvind nie.

49. Slang vasgewerk in voering van jas

Volgens legende het 'n vrou 'n plaaslike afslagklerewinkel besoek om nuwe winterjasse te probeer. Terwyl sy een van hulle gedra het, het sy 'n vreemde prik op haar vel gevoel. In plaas daarvan om die jas verder te inspekteer, het sy dit eenvoudig teruggesit en haar dag aangegaan. Kort voor lank het sy siek geword en uiteindelik in 'n koma beland. Alhoewel die koma 'n paar weke in die verhaal duur, is sy op een of ander manier in staat om vas te stel wat gebeur het. Die winterjas wat sy probeer het, is van 'n ander land ingevoer en het 'n dodelike adder in die voering vasgewerk. Die storie is 'n bietjie oordrewe, want dit lyk onmoontlik vir 'n slang om 'n reis oorsee lewend te oorleef terwyl hy binne vasgevang is n baadjie. Vreemd genoeg word hierdie verhaal egter wyd geglo, met winkels soos Burlington Coat Factory wat gereeld oproepe ontvang om vrae oor die storie te vra.

50. Die Dodelike Stok

’n Vrou in Texas was vermoedelik op pad met haar hond toe dit om ’n takkie naby hul motorhuis begin snuif het. Die hond het terugdeins van pyn, en die vrou het besef die "takkie" is eintlik 'n insek wat as 'n wandelstok bekend staan. Aanvanklik het sy nie veel daarvan gedink nie, maar toe begin haar hond se oog erg opswel. Toe sy hom veearts toe neem, het sy uitgevind dat die arme hond ’n chemiese brandwond op sy oog het wat veroorsaak is deur die gif wat die insek afgeskei het. Die vrou het foto's van die insek aan entomoloë gestuur, wat die monster geïdentifiseer het as 'n vreemde wandelstok wat sy pad na ons kus bereik het en baie giftiger was as dié waaraan ons gewoond is. Alhoewel daar geen bewyse bestaan van so 'n vreemde spesie nie, die storie is aanneemlik. Daar is 'n soort wandelstok-insek inheems aan die Verenigde State wat in staat is om 'n gifstof uit te skei wat baie pynlik kan wees en brandwonde op sensitiewe areas soos die oë kan veroorsaak. Miskien moet jy volgende keer naby 'n takkie jou retinas beskerm hou. Moenie in die bos stap nie.

51. Die grofste koekie ooit

Een legende wat al lank oor die internet versprei is, kom voor in 'n ongespesifiseerde vreemde land, waar 'n jong vrou 'n pakkie Oreo-koekies met sjokoladeroom gekoop het. Opgewonde om die heerlike koekies te eet, maak sy die pakkie oop en sien iets baie vreemd. Waar sy normaalweg suiwer sjokoladegoed sou verwag, was daar klein wit kolletjies oraloor en binne-in die room. Sy het die verpakking ondersoek, maar niks gevind wat daarop dui dat die wit kolletjies daar moet wees nie. Tot haar afgryse het sy besef dat die hele koekie vol maaiers is. Sy het die koekies teruggegee, hoewel van die eiers gruwelik in die room opgelos het. Sy het haar geld teruggekry, maar vermoedelik was haar smaak vir Oreos om nooit terug te keer nie.

52. Die Grifter

The Grifter is 'n stedelike legende wat in 2009 op die internet begin sirkuleer het. Daar word gesê dat die video afgryslike beelde wys van mense wat gemartel en vermoor word. Kykers van die fliek kan naarheid, trauma, nagvrees, kliniese depressie ervaar en selfs selfmoord pleeg. Die inhoud toon die menslike offer van klein babas en beelde van sataniese rituele mishandeling. In sommige gevalle het mense probeer om 'n kopie van die film te maak, maar het misluk. Daar is gesê dat die video in die 1930's opgeneem is en 'n versameling vreemde prente en klanke uitbeeld. In een deel van die fliek verskyn die woorde "Jou ras is die een wat sterf" terwyl 'n prentjie gesien word van 'n plant wat vrot. Die beeldmateriaal vertoon nabyskote van lyke en mense wat deur demone besete is. Dit is beskryf as die mees ontstellende video wat op die internet beskikbaar is. Baie voel egter die band is 'n klug en niks meer as 'n stedelike legende nie. Die verhaal van The Grifter het 'n internetmeme ontstaan waarin drade wat fopvideo's bespreek, beskou word as trolling vir inligting oor bisarre snitte.

53. Die verdrinkte seun van Hawaii

'n Klein dorpie op die Big Island van Hawaii is die middelpunt van die paradys, sowel as 'n tragedie wat sy inwoners tot vandag toe spook. Daar word vertel dat 'n groep kinders in 1947 langs 'n dam in die dorpie gespeel het toe een seun sy voet verloor en in die water geval het. Sy vriende het dadelik gehardloop om hulp te kry, en reddingsduikers was binne minute op die toneel. Toe die duikers die seuntjie aan die onderkant van die dam opspoor, was hulle geskok om te sien hoe sy lewelose liggaam op 'n rots gestut is. Dit was asof die seun rustig gesit het terwyl hy gewag het om gered te word. Sy oë en mond was wawyd oop, en sy lyf het saam met die beweging van die water geswaai. Die duikers het die koue rillings afgeskud wat by hul ruggraat af kruip en die liggaam weer na die oppervlak gebring. Berigte het gou opgeduik van ongesiene vingers wat aan die broek ruk van diegene wat langs die dam geloop het. Mense het oortuig geraak dat die gees van die dooie seun in die water gebly het. Hulle het geglo dat hy die lewendes in die dam wou sleep om by hom in sy watergraf aan te sluit. Jare het verbygegaan sonder verdere voorval. Toe, eendag, het 'n jong seun langs die oewer van die dam gekuier toe iets hom insleep. Sy pa, wat voor die seun geloop het, het omgedraai om te sien hoe sy seun in die water verdwyn. Toe duikers die jongeling gevind het, het hy ook met sy oë en mond oop op 'n rots gesit. Gelukkig is die seun bygeleef toe die duikers hom na die oppervlak teruggebring het. Ná hierdie voorval het dorpenaars in die donkerte van die nag 'n klaende gehuil uit die dam begin hoor. Daar word gerugte dat die gehuil sal voortduur totdat die seun 'n plaasvervanger kry om sy gees in die dieptes van die dam te vervang.

54. Pasop Vir Lang Oor

Somalië is bekend vir misdaad, seerowery, ontvoering en terreuraanvalle. Die land is een van die mins ontwikkelde in die wêreld, en meer as 70 persent van sy burgers leef in armoede. Moeders wat kinders daar grootmaak, gaan tot uiterstes om hul kinders veilig te hou teen die bedreigings rondom hulle. Daarom gebruik hierdie dames soms die legende van Long Ear om kinders en tieners te weerhou om die woude in Somalië te verken, veral as hulle naby woon. Long Ear (ook bekend as Dhegdheer) is 'n kannibalistiese vrou wat na bewering verlore kinders verkies. Sy hang in woude en hou haar een lang oor op die grond om die geluid van jongmense te hoor wat nie hul pad uit kan vind nie. As sy 'n verlore jong siel teëkom, sal sy daardie kind binne 'n paar minute lewendig eet. Om die storie nog meer skrikwekkend te maak vir Somaliese kinders wat daaraan dink om hul ouers se waarskuwings te verontagsaam, word gesê dat Long Ear 'n spesiale voorliefde het om kinders te eet wat geen maniere het nie en nie na hul ouers luister nie.

55. Die rollende kalwers van Jamaika

Jamaika is 'n eiland in die Karibiese Eilande wat bekend is vir sy welige reënwoude, fantastiese strande, skerp rum en wêreldklas koffie. Mense kom van regoor die wêreld om alles te ervaar wat Jamaika kan bied, of dit nou die asemrowende uitsigte of aktiwiteite soos watersport en staptogte in die pragtige groen is. 'n oog op die rol van kalwers. Daar word gesê dat hulle die geeste is van mense wat boos was in die lewe (om een ​​of ander rede, veral slagters). 'n Rollende kalf is presies hoe dit klink - 'n wese wat soos 'n kalf lyk en langs die pad rol. Een van sy oë is rooi en kan vuur spoeg. Jy sal weet 'n rollende kalf is agter jou wanneer jy die gekletter van sy kettings hoor. Volgens ander weergawes van die legende is albei oë rooi en vuur spuit uit die dier se neusgate. Soms is sy agterpote dié van 'n bok, terwyl een voorbeen 'n mens is en die ander dié van 'n perd. Rollende kalwers versper die pad van wandelende reisigers. Sodra 'n reisiger begin weghardloop, sal die wese die persoon agtervolg met die doel om hom te martel. As jy van aangesig tot aangesig met 'n rollende kalf kom, kan jy dit aflei deur voorwerpe op die grond te gooi sodat dit kan tel. Of jy kan na die naaste kruispad begin hardloop en voor dit daar uitkom. Alternatiewelik kan jy 'n geteerde sweep kry en dit byderhand hou op daardie nagstappies. Om 'n rollende kalf te slaan met 'n geteerde sweep wat in jou linkerhand gehou word, sal dit laat hardloop (of rol) vir die heuwels.

56. 'Die prys is drie sakke'

Volgens legende het daar lank gelede in 'n naamlose dorpie in Skotland 'n heks uit die omliggende woud verskyn om die dorpenaars te waarsku om op te hou om die bome af te kap om plek te maak vir nog plaasgrond. Sy het gedreig om al hul grond – sowel as al die vroue in die dorp – onvrugbaar te maak as hulle haar waarskuwing ignoreer. ’n Ooreenkoms is tussen die dorpenaars en die heks gesluit dat net ’n klein deel van die woud skoongemaak kon word. In ruil daarvoor moes die dorpenaars ná elke oes een sak produkte aan die rand van die woud los. Dinge het vir eeue vreedsaam gebly. Toe, eendag, het 'n nuwe generasie dorpenaars byna die hele woud afgebreek om 'n meule te bou. Die heks het teruggekeer om lyding te beloof weens die verbreekte verdrag. Die dorpenaars het die heks gegryp en haar opgehang. Met haar laaste asem het sy uitgeroep dat die prys nou drie sakke produkte is. Die eienaar van die meule was selfs na haar dood doodbang vir die heks en het na elke oes pligsgetrou drie sakke produkte aan die rand van die woud geplaas. Sy oeste het oorvloedig gegroei, en mettertyd het hy 'n pa geword van drie pragtige dogters. Uiteindelik het die meuleienaar egter selfvoldaan en gulsig geword. Hy het opgehou om sy skuld te betaal. Die volgende oggend nadat hy nie die drie sakke produkte vir sy oes betaal het nie, het sy jongste dogter vermis geraak. Terwyl die dorp saamgetrek het om na die meisie te soek, het die meule begin loop. Skielik het die werkers beangs uitgeroep. Tussen die meulstene het strome bloed geloop. Die meuleienaar se dogter is tussen hulle gevang en verpletter ontdek. Teen die 1960's het 'n ou verkrummelende silo in die meule se plek gestaan. 'n Jong seun is gewaag om oornag in die silo te bly om vas te stel of dit deur die heks of die jong meisie wat in die meule gesterf het spook. Toe sy vriende hom die volgende oggend kry, was hulle geskok om te sien dat die seun gebreek het albei sy enkels toe hy van die silohok af spring. Op die vraag hoekom hy dit gedoen het, het hy gesê dat verskeie leë graansakke binne die meule "lewe geword" en hulself na hom toe sleep om hom te oorweldig.

57. Agt voet lank

Japan is die middelpunt van baie grillerige legendes. Wie kan die Slytbekvrou of Teke Teke vergeet, die spook van 'n jong vrou wat op 'n spoorlyn geval en haar liggaam deur 'n trein in die helfte gesny is? Sy sleep die boonste helfte van haar lyf op haar elmboë rond, al die terwyl jy 'n teke teke-klank maak. Sy jaag onwetende slagoffers na, en wanneer sy hulle vang, sny hulle hulle in die helfte om hulle te laat ly op dieselfde manier as wat sy gedoen het. Kinders is skynbaar ook nie veilig in Japan nie, veral omdat 'n demoon genaamd Eight Feet Tall 'n manlike stem gebruik om te roep uit “Po . . . Po . . . Po" in 'n poging om kinders tussen die ouderdomme van 9 en 11 te lok. Eight Feet Tall (ook bekend as Hachishakusama) neem dikwels die vorm aan van 'n 244 sentimeter hoë (8'0") vrou met lang swart hare. Sy dra heeltemal wit en geen skoene nie. Soos Slender Man, bekruip sy kinders vir etlike dae of selfs maande. Wanneer sy 'n gaping sien, gryp sy die kind om hom te martel en dood te maak. Soms neem Eight Feet Tall die vorm aan van 'n betroubare familielid om 'n kind vinniger weg te lok.

58. Sewe Sustersweg

In die vroeë 1900's het 'n jong man woedend geraak tydens 'n massiewe argument met sy ouers in die huis wat hy met hulle en sewe susters gedeel het. Hy het uitgestorm sonder om die probleem op te los en deur die bosse naby die huis gestap. 'n Plan het in sy gedagtes gevorm, en hy het gewag totdat sy ouers die huis verlaat het. Hy het teruggegaan na binne en sy susters een op 'n slag uitgelei en elkeen aan die nek gehang aan aparte bome wat in 'n perfekte ry gestaan het. Baie jare later moes die sewe bome afgekap word om plek te maak vir 'n pad net 'n paar kilometer suid van Nebraska City. Hierdie pad het bekend geword as die Sewe Susterspad nadat berigte ontstaan het van gille wat deur die nag weergalm het en motorhoofligte wat vanself verdof het terwyl motoriste saamry. Sommige bestuurders beweer dat hulle klokke in die donker hoor lui het. Ander sê hulle het gesien hoe rooi oë uit die skaduwees na hulle staar. Nog 'n weergawe van die legende sê dat die pa die een is wat sy sewe dogters aan die bome gehang het om terug te kom by sy vrou omdat hulle hom na bewering verneuk het.

59. Check agter jou

Dit lyk soos iets reguit uit 'n gruwelfliek. Blykbaar probeer 'n legende van Sydney bestuurders leer om hul truspieëls na te gaan om te sien of enige ongewenste passasiers in hul agtersitplekke ingegly het sonder dat die motoriste dit geweet het. Langs Wakehurst Parkway, wat Seaforth met Narrabeen verbind, lê Deep Creek Reserve. Die reservaat is bekend vir onverklaarbare moorde en paranormale aktiwiteite. Verskeie motoriste wat hierdie pad ry, het aangemeld dat hul motorradio's skielik wanfunksioneer of motordeure sluit sonder enige duidelike rede. Een van die onverklaarbare verhale vertel die verhaal van Kelly, 'n meisie wat in die 1970's langs Wakehurst Parkway aangeval en vermoor is. Kelly verskyn op die agtersitplek van 'n niksvermoedende bestuurder se voertuig en laat die motor van die pad af hardloop as die bestuurder haar nie gewaar nie. As hy haar wel sien, moet hy "Get out, Kelly" skree om te verhoed dat hy nog 'n padongelukstatistiek word. Tydens die verfilming van die fliek The Parkway Hauntings is die rolverdeling en span verskrik gelaat ná 'n ontmoeting met Kelly. 'n Diep gloed het agter die akteur verskyn wat Kelly vertolk en het gebly selfs nadat alle kameraligte afgeskakel is. Die akteur het baie koud begin voel en het daarna gesê sy voel vas aan die kol. Vervaardiger Bianca Biasi het die ervaring so ontstellend gevind dat sy belowe het om nooit weer terug te keer na Deep Creek Reserve of langs Wakehurst Parkway te ry nie.

60. The Vanishing Hotel Room

In 1889 het 'n ma en dogter deur Europa gereis toe die ma skielik siek geword het. Nadat hulle in Parys aangekom het, het die twee 'n kamer in 'n luukse hotel bespreek en die ma het dadelik gaan slaap. Haar dogter was bekommerd en het na die inwonende dokter gestuur. Die dokter het die ma 'n voorskrif gegee, en die dogter het op 'n frustrerende reis vertrek. Sy het in die stad rondgeloop en gesukkel om 'n apteker of enigiemand wat Engels praat te kry, aangesien sy nie Frans praat nie. Nadat sy uiteindelik teruggekeer het na die hotel met die medisyne, was die dogter verbaas om te vind dat die hotelkamer leeg was en haar ma weg is . Wat meer is, die kamer het heeltemal anders gelyk.Die gordyne, mat en plakpapier het almal verskillende patrone gehad. Die dogter het rondgekyk vir hul bagasie om te bevestig dat sy in die regte kamer is. Maar dit was nêrens te vinde nie. Die dogter het 'n skoonmaakdame buite die kamer gekry en gevra of die vrou haar ma gesien het. Die skoonmaakster het eenvoudig na haar gestaar en toe omgedraai en weggestap. Die nadering van ander hotelpersoneel het dieselfde reaksie ontlok. Al die personeel sowel as die hotelbestuurder het ontken dat hulle ooit die ma en dogter gesien het. Die dogter het na die ambassade gehardloop. Sy het gehoop dat iemand haar sou kon help, maar die amptenare daar het besluit sy is kranksinnig en het haar na 'n sielkundige inrigting gestuur. Omdat sy in die asiel vasgevang was met niemand wat na haar storie sou luister nie, het die dogter in werklikheid kranksinnig geword en 'n paar jaar later gesterf.

61. Die man wat op 'n ballon-grasstoel weggevlieg het

Die klassieke trope in spotprente waar 'n man in die lug opgelig word deur ballonne wat aan 'n stoel vasgemaak is, het wel 'n werklike storie agter die rug. In San Pedro, Kalifornië, was Larry Walters die eerste man wat in die lug deur niks anders as 'n grasperkstoel en 45 heliumgevulde weerballonne gebruik het nie. Walters het gehoop om oor die bergreeks te vlieg om die Mojave-woestyn te bereik. 'n Vriend het die poging verfilm, wat jy aanlyn kan kyk. Die vlug was net semi-suksesvol. Walters het daarin geslaag om 16 000 voet te bereik en 45 minute lank gevlieg voordat hy in kraglyne verstrengel geraak het. Gelukkig het Walters daarin geslaag om ongedeerd af te klim na veiligheid, maar wetstoepassers het hom onmiddellik gearresteer vir die oortreding van Amerikaanse Federale Lugvaartregulasies. Hy het wêreldwyd erkenning gekry vir die vreemde toertjie. Sedert die baanbrekervlug in 1982 het 'n verbasende aantal mense probeer om die tuisgemaakte vliegtuig te herskep. Dit het ook die 2003-rolprent Danny Deckchair en die ekstreme sport van trosballonvaart geïnspireer.

62. Rotkonings

Inderdaad 'n baie vreemde mite. Mense rapporteer rotkonings sedert die middel van die 16de eeu, en ons praat nie van gekroonde knaagdiere nie. Die naam rotkoning verwys na die veronderstelde verskynsel waar rotte se sterte aanmekaar verstrengel raak. Daar is geglo dat dit mities is, maar daar is bewyse dat dit werklik gebeur. Die grootste rotkoning wat in 1828 gevind en bewaar is, het soveel as 32 rotte op hierdie manier saamgebind. Ons het vroeër gedink dat mense net hierdie soort monsters vervaardig het—dierkundiges was skepties dat dit natuurlik kon voorkom. So onlangs as 2005 het 'n Estiese boer 'n rotkoning ontdek wat uit 16 rotte bestaan. Die sterte was deur bevrore sand aanmekaar verstrengel, met nege van die rotte wat nog geleef het. Dit word bewaar by die Natuurhistoriese Museum aan die Universiteit van Tartu. Dit blyk dat die natuur so grillerig kan wees—die verskynsel is moontlik geag, maar skaars.

63. 'n Rok om voor te sterf

Folklore wêreldwyd vertel die verhaal van die vergiftigde rok. In die antieke Griekse verhaal van Medea, neem Medea wraak op haar eks-minnaar se nuwe jonger vrou met dood-by-rok. Medea haal die rok van 'n lyk af en stuur dit na Glauce, wat dit na 'n bal dra (ander kere is dit haar eie troue). Sy swig voor die balsemvloeistof wat in die kledingstuk ingesypel het. Die mite dat die balsemingsvloeistof, of formaldehied, 'n oorsaak van dood is, het voortgeduur, hoewel dit weerlê is. Dit blyk dat formaldehied so erg ruik dat dit onmoontlik sou wees om dit nie raak te sien nie. Daar is egter 'n ongelukkige tydperk in die geskiedenis waar vervaardigers gedurende die 19de eeu arseen-gekleurde kleurstowwe in baie kledingstukke gebruik het. Die uitbundige groen rokke wat al die woede in die hoë samelewing was, het uiteindelik veroorsaak dat almal wat met die stof in aanraking gekom het, pynlike blase en, erger nog, verskriklik pynlike sterftes verduur.

64. Alligators in die riool van New York

Die stedelike legende van reuse, dikwels albino, alligators wat in die rioolstelsel van New York woon, is deur die generasies oorgedra, deurdring popkultuur, en word selfs herdenk met 'n nie-amptelike vakansiedag (9 Februarie is Alligators in the Sewers Day). Legende het dit dat ryk gesinne in die 1930's krokodille as troeteldiere begin aanhou het, maar sodra hulle vir hulle verveeld geraak het of gevind het dat die volwasse gate te moeilik was om te bestuur, het hulle hulle in die toilet afgespoel. Daar word geglo dat 'n groot kolonie riool alligators sedertdien die riole terroriseer. Die waarheid is dat alligators eens as troeteldiere verkoop is en in stormdreine en omliggende riviere gevind is. Die veelvuldige verhale van waarnemings en vangnemings het die vlam van hierdie legende oor die jare aangeblaas. Wat betref die reptiele wat in die riole leef en floreer? Dit blyk dat dit nie moontlik is nie. Die omgewing is te koud en giftig vir alligators om baie lank te oorleef.

65. Cropsey Killer

Cropsey is 'n boogeyman-legende wat Staten Island teen die einde van die 20ste eeu gesirkuleer het. Die storie lui dat 'n ontsnapte geestespasiënt wat in die verlate Willowbrook Geestesinrigting se ou tonnels woon, kinders ontvoer en vermoor het. Die legendariese figuur het soms 'n haak vir 'n hand gehad, ander kere 'n slagtersmes, maar die storie van 'n moorddadige maniak het vrees by die kinders wat daar grootgeword het, ontlok. Die ware verhaal is net so spookagtig. Na 'n vlaag kinderverdwynings is Andre Rand, wat voorheen by die Willowbrook-instelling gewerk het en toe op die verlate terrein gewoon het, gearresteer en van Holly Ann Hughes se ontvoering aangekla. Dit het baie inwoners van Staten Island laat glo dat Rand die mal moordenaar was wat verantwoordelik was vir verskeie ander verdwynde kinders. Alhoewel daar geen fisiese bewyse was wat Rand met die misdade verbind nie, het koerante en Staten Islanders parallelle tussen Rand en Cropsey getrek. ’n Dokumentêr genaamd Cropsey ondersoek die mite en die man wat veronderstel is om die werklike Cropsey te wees. Een ding is seker—dit is moeilik om die verskil tussen die feite en die folklore te onderskei.

66. 'n Reuse seewese wat matrose terroriseer

Noorse matrose sou dikwels verhale vertel van 'n reuse tentakeldier wat uit die dieptes van die see opgestaan ​​en hul skepe aangeval het. Die verslae het gesê dat hierdie woeste seemonster die skip sou skud en selfs mans met 'n tentakel oorboord sou slaan. Hulle het geglo die skepsel jag hulle en smul aan hul bemanning een vir een. Die Kraken-mite is al eeue lank 'n ou seevaartlegende, maar is daar enige waarheid in hierdie mite? Wel ja. Hierdie ontstellende beproewings se skuldige is die kolossale inkvis, die grootste van die inkvisspesies (selfs groter as die reuse-inkvis). Seker die matrose se stories was oordrywings, maar wie oordryf nie avonture op see nie. In 2003 het navorsers 'n volledige monster in Antarktiese waters ontdek. Hierdie seldsame diepsee-skuilers word tot 14 meter lank en weeg minstens 500 kg. Hulle het ook roterende hake aan die tentakels se klubvormige punte, wat hulle selfs meer skrikwekkend maak.

67. Real-Life Beauty and the Beast

Baie verhale beskryf mitiese basters van kentaurs tot meerminne. Maar minder glansryk is die stories oor diere wat op sekere maniere soos 'n mens lyk, soos die dier uit Beauty and the Beast. Daar is baie meer verhale van 'n wilde aapagtige man van grootvoet tot weerwolwe. In die 1500's is 'n man genaamd Petrus Gonsalves, 'n boorling van die Kanariese Eilande, gebore met 'n seldsame toestand wat ons nou as hipertrikose (of weerwolfsindroom ken) ). Die toestand veroorsaak oormatige haargroei oor die hele liggaam, insluitend die gesig. Hare het Petrus heeltemal bedek en mense het hom soos 'n dier behandel. Hulle het hom selfs in 'n hok gehou en vir hom rou vleis gevoer.Op tien jaar oud is hy as geskenk aan die nuwe koning van Frankryk, Henri II, oorhandig. Die Koning wou die 'wilde' tem en het besluit om die seun 'n behoorlike opvoeding te gee. Toe hy sien dat Petrus intelligent was, het hy baie lief vir die seun geword en opgehou om hom soos 'n dier te behandel, wat hom 'n adellike gemaak het.Petrus het met 'n pragtige vrou by die hof getrou, en hulle het saam kinders gehad, waarvan sommige die genetiese toestand gedeel het. Kan hierdie merkwaardige verhaal die werklike inspirasie vir skoonheid en die dier wees?

68. Voortydige begrafnis

Jy het dalk gehoor van 'n paar gevalle waar mense, wat as dood beskou word, per ongeluk lewend begrawe is. Verhale van vermeende lyke wat van ondergronds af gehoor is en uitgrawings wat krapmerke aan die binnekant van kiste aan die lig gebring het, het ons al eeue lank spook. Die skrik om lewendig begrawe te word was so sterk in die Victoriaanse tyd dat klokke opgestel en aan dooie liggame vasgemaak is ingeval hulle ooit wakker word. Sommige historici glo selfs dat die frase 'gered deur die klok' uit hierdie praktyk kom. Tog, ten spyte van die gewildheid van hierdie 'veiligheidskiste', is daar geen rekords van iemand wat werklik op hierdie manier gered is nie. Dit beteken nie dat die mite van lewend begrawe word onwaar is nie, maar dit is beslis nie so algemeen soos ons eens geglo het nie. Selfs skrikwekkender is dat mense soortgelyke gevalle in moderne tye aangemeld het. Die mees onlangse geval van 'n verkeerde dood het in 2020 plaasgevind. Peter Kigen, 'n 32-jarige Keniaanse man wat dood verklaar is, het in 'n lykshuis wakker geword van personeel wat gereed maak om te balsem en die bloed uit sy liggaam te dreineer. Kigen het sy bewussyn herwin en begin skree nadat iemand sy been oopgesny het. Hospitaalnalatigheid word aanvaar as verantwoordelik vir hierdie skokkende voorval.

69. 'n Regte lyk as 'n Halloween-versiering

'n Baie donker stedelike legende, wat herhaaldelik as die plot vir moordraaisels in film en televisie gebruik word, is die dooie liggaam in 'n Halloween-vertoning wat uiteindelik 'n opregte lyk is. Mense loop verby om kommentaar te lewer oor hoe realisties dit lyk, en niemand weet dat iets verskrikliks gebeur het nie. Hierdie een kan moeilik wees om te glo. Geen hoeveelheid grimering en spesiale effekte kon immers oortuig dat baie mense 'n ontbindende liggaam vals is nie, reg?Ongelukkig is dit nie net 'n dramatiese toneel wat in Hollywood afgespeel word nie. Dit het regtig gebeur. In 2015 is 'n vrou in Ohio vir dood op 'n heining langs 'n pad gelos nadat sy aangeval is. Sy is aanvanklik verwar met 'n Halloween-versiering deur verskeie mense wat opgemerk het dat die vrou se liggaam van die kettingskakelheining afhang. Niemand het gedink om dit aan te meld nie, want hulle het geglo dit was 'n slenter. Eers toe 'n konstruksiewerker, wat ook gedink het dit is 'n versiering, dit gaan verwyder het, het besef dit is 'n regte liggaam.

70. 'n Spookagtige pop

As jy genoeg gruwelflieks kyk, sou jy ’n paar spookagtige poppe soos Chucky of Annabelle teëgekom het. Die grillerige legende van 'n geliefde speelding wat besete raak, is genoeg om jou nagmerries te gee. Hierdie volgende storie is beslis te vreemd om waar te wees, en tog is dit hier. In 1918, in Hokkaido, Japan, het 'n jong seun 'n pop vir sy kleinsus, Okiku, gekoop. Beide die pop en die Okiku het soortgelyk gelyk, met 'n okappa-haarsny, 'n bak wat met reguit hare tot op die ken gesny is. Die pop het oral gegaan, die dogtertjie het gegaan, en toe Okiku 'n paar maande later tragies gesterf het, het haar familie die pop as 'n heiligdom gehou. Hulle het die pop na haar genoem en elke dag daarvoor gebid. Toe gebeur iets vreemds. Die gesin het opgemerk dat die pop se hare langer word. Dit het gegroei net soos 'n gewone mens se hare kan groei. Omdat hulle geweet het dat iets baie verkeerd is, het hulle die pop aan Mannen-Ji-tempel in Iwamizawa City gegee. Wetenskaplikes het die pop se hare ontleed en tot die gevolgtrekking gekom dat dit in werklikheid regte menslike hare is, menslike hare wat aan 'n kind behoort. Jy kan steeds hierdie freaky paranormale verskynsel besoek aangesien die pop in dieselfde tempel uitgestal word.

71. Goewerneur Van Noodt En Die Dame In Grys

Spookagtige kastele word nie net in Europa gevind nie. In Kaapstad, Suid-Afrika, staan die berugte Kasteel van Goeie Hoop, die oudste bestaande koloniale gebou in die land. Die kasteel het 'n donker geskiedenis van slawerny en marteling, wat dit die onvermydelike omgewing maak vir stedelike legendes van alle soorte. Een van hierdie verhale sluit die lot van goewerneur Pieter Gysbert van Noodt in. Die goewerneur was 'n wrede man, en onder andere gruweldade het hy besluit om 'n groep soldate ter dood te veroordeel deur te hang in die 1720's. Van Noodt het dit nie nodig geag om sy gesig te wys by die teregstelling van hierdie soldate nie, en tydens sy afwesigheid is hy deur die laaste soldaat vervloek net voordat die man gesterf het. Toe die goewerneur se offisiere hom gaan inlig dat die soldate gehang is, het hulle Van Noodt dood in sy stoel aangetref. Daar was 'n blik van afgryse op sy gesig. Die storie gaan verder en sê dat die goewerneur tot vandag toe in die gange van die kasteel rondloop, nie in staat om die vloek af te skud nie. Verder was daar ook 'n huilende vroulike spook, genaamd die Lady in Grey, wat by die kasteel gespook het. Sedert die geraamte van 'n wyfie tydens opgrawing ontdek is, het die waarnemings van die Lady egter dramaties afgeneem.

72. Stok Indiërs

Inheemse Amerikaners het 'n rits grillerige legendes. Een van die meer ontstellende is die verhaal van die Tsiatko, meer algemeen bekend as die Stick Indians. Daar word gesê dat hierdie wesens lank en skraal is en die vermoë het om baie vinnig te hardloop. Hulle het ook buiksprekende vermoëns in die mate waar hulle fluit om te kommunikeer, wat vrees in die harte van mense wat die geluid hoor, tref. Sommige glo hulle is 'n soort "Bigfoot"-wese. Stok-Indiane dwaal snags deur die bos, op soek na slagoffers om hul spesiale poeier na te gooi. Hierdie poeier word gemaak van die oorblyfsels van die dooies en daar word gesê dat dit mense in 'n diep slaap laat ingaan. Terwyl hulle slaap, maak die Stick Indians poetse en steel selfs kinders en tieners uit dorpe om hulle te dwing om slawe te word. Dapper manne wat dink hulle kan die Tsiatko verslaan, moet liewer wegbly, want hierdie wesens sal hulle begin haat en hulle met 'n pyl en boog jag.

73. La Mala Hora

La Mala Hora is 'n bose gees wat langs stil paaie dwaal en wag om op niksvermoedende reisigers toe te val. La Mala Hora geniet dit om mense kranksinnig te maak. Asof dit nie genoeg is nie, hipnotiseer en verlam hierdie donker gees ook mense en val hulle dan aan terwyl hulle in daardie verswakte toestand is. Nadat hulle hulle versmoor het, los La Mala Hora hulle langs die pad. Burgers van New Mexico weier om daaroor te praat en verwys bloot daarna as 'n bose ding. Hulle glo dat as jy die gees in vroulike menslike vorm teëkom, dit 'n voorteken van die dood is. As jy haar toevallig by 'n kruispad sien, is dit baie waarskynlik dat jy of iemand na aan jou binnekort dood sal wees. In 'n oënskynlike aanval met La Mala Hora het 'n vrou net ná middernag op 'n verlate snelweg gery toe 'n swart skaduwee het by die kruispad vorentoe verskyn. Toe sy rem slaan, het die skaduwee verdwyn, en in die plek daarvan was 'n ou dame met rooi oë en skerp tande. Die ou dame het voortgegaan om haar pad in die kar te probeer inslaan. Die vrou het met die snelweg afgejaag, net om te sien dat die freaky ou dame haar byhou en langs die motor hardloop. Sy het uiteindelik die spook gevlug en in die truspieël gesien dat die bose ou dame tot die grootte van 'n groot boom gegroei het. Die vrou het die volgende oggend na haar huis teruggekeer en polisiebeamptes gekry wat vir haar wag. Dit blyk dat haar man die vorige aand net ná middernag vermoor is.

74. Dead Body Train

’n Londense stedelike legende vertel dat ’n trein vol dooies eenkeer deur ’n tonnel tussen Whitechapel-metrostasie en die Royal London Hospital gemaak het. Die trein is gepas die Dead Body Train gedoop. Daar word geglo dat die trein in die begin van die 1900's in 'n tyd van uiterste armoede en siekte in Londen gery het, wat die idee van 'n Dead Body Train amper iets maak wat werklik kon bestaan het. Whitechapel is welbekend vanweë Jack the Ripper, en gerugte dat tydelike lykshuise onder die kaartjiesaal daar opgerig is, help nie veel aan die historiese reputasie van die plek nie. Daar was ook berigte van 'n tonnel wat nou gesluit is, wat volgens sommige moontlik eens na die Royal London Hospital gelei het. Hierdie verslae het verseker dat baie mense oortuig is dat die Dead Body Train baie meer as net 'n ontsenuende stedelike legende was.

75. Rooi Spook

Die legende van Red Ghost dateer uit die laat 1800's. In 1883, tydens die doodsoomblikke van die Apache-oorloë, het twee mans hul vrouens by hul Arizona-boerdery gelos om te gaan seker maak hul plaasdiere is veilig. Toe die dag naby die middelpunt kom, het een van die vroue na 'n fontein gestap om water te gaan haal. Die oorblywende vrou het by die kinders agtergebly. Skielik klink 'n hoë gil deur die lug. Toe sy deur die venster na buite kyk, het die vrou in die huis gesien wat lyk soos 'n massiewe dier met rooi pels met 'n demoniese figuur op sy rug. Verskrik het die vrou haarself en die kinders in die huis toegesluit en gewag dat die twee mans terugkom. Die vrou wat water gaan haal het, het nie teruggekom nie. Toe die mans uiteindelik by die huis kom, het hulle die vrou se eise ondersoek, en kort daarna het hulle die ander vrou se vasgetrapte liggaam naby die veer gevind. Hulle het ook groot gesplete hoefafdrukke en stringe rooi hare of pels gevind. So is die legende van Rooi Spook gebore. Meer waarnemings is aangemeld, een van hulle deur die boer Cyrus Hamblin, wat gesê het die dier was in werklikheid 'n kameel met 'n geraamte aan sy rug vasgemaak. Weke ná Hamblin se verslag het sommige prospekteerders by die Verderivier ook die kameel gesien en daarop begin skiet. Hulle het gemis, maar toe hulle sien hoe dit wegskiet, het iets van sy rug af geval. Toe hulle na die voorwerp stap, was die mans verskrik om te vind dat dit 'n skedel was met hare nog daaraan vas. Nege jaar later het 'n ander boer die kameel glo doodgeskiet nadat hy dit in sy tuin gevind het. Die boer het die oorblyfsels van die dier ondersoek en bewyse gevind dat 'n persoon een keer aan sy rug vasgemaak was.

76. Namorrodor

Wat in die meeste lande as 'n meteoor bekend staan, word in Noord-Australië beskryf as die oog van 'n bose gees. Inheemse inwoners hier glo dat hierdie bose gees, bekend as Papinjuwari, Thuwathu of Namorrodor, met lang kloue uitreik terwyl dit sy pad oor die donker lug baan, op soek na siele en prooi op diegene wat naby die dood is. Namorrodor word ook na verwys as 'n vlieënde slang, en die legende daarvan is deur die jare oorgedra. Daar word gesê dat hierdie bose wese ook die vorm van 'n kangaroe of selfs 'n perd kan aanneem en geluide maak wat soos wind lyk. Om 'n aanloop met Namorrodor te vermy, moet vleis nooit snags buite gekook word nie, want die reuk sal daartoe lei dat dit uit die bosse aanval. Wanneer dit wel aanval, is sy gunsteling prooi onbeskermde babas. Dit ruk hul harte uit en vlieg dan weg met hul lywe. Dit is dus noodsaaklik dat as babas in 'n kampgroep ingesluit word of om watter rede ook al buite naby bosse moet slaap, hulle op hul maag of op hul sye gedraai moet word sodat Namorrodor nie hul harte kan bereik nie. Om permanent ontslae te raak van Namorrodor, die dienste van 'n toordokter moet ingeroep word. Die toordokter sal dan die bose gees met 'n spesiale spies doodmaak.

77. Janet se Spook

Gedurende die laat 1960's het 'n jong vrou genaamd Janet uit Kuching, Maleisië, vermis geraak. Sy was destyds ’n verpleegster, en haar verdwyning, saam met vele ander, het vermoedelik iets met die bou van die Satok-brug te doen gehad. Die algemene opvatting was dat indien bouwerk aan die brug om enige rede gestaak word, dit gebiedsgeeste kwaad sou maak. Daarom moes maagdelike meisies deur middel van onthoofding geoffer word. Hulle koppe sou dan in die pilare van die brug gedompel word. Aangesien Janet se oorskot uiteindelik sonder haar kop gevind is, was die konsensus dat sy ook 'n maagdelike offer geword het. Haar ouers het haar in rooi aangetrek en haar laat begrawe. Janet het egter teruggekom vir wraak. Met haar rooi begrafnisuitrusting en skoene het sy aan niksvermoedende motorfietsryers in die buitenste dele van Kuching begin verskyn. Sy sou ry totdat een van hulle haar 'n saamrygeleentheid aangebied het, net om aan die einde van die reis te verdwyn en 'n stinkende, vrot vlek op die sitplek agter te laat. Waarnemings van Janet is ook aangemeld vanaf 'n veerboot wat oor die Sarawak-rivier gery het. Sodra die veerboot sy bestemming bereik het, het die rooigeklede figuur daarvan verdwyn, en enige geld op die veerboot het in blare verander. Die spook van Janet slaan tot vandag toe skrik in die harte van inwoners van Kuching, met veerbootoperateurs wat weier om te werk na 22:00 en mense wat weier om haar op haar naam te noem. Die Satok-brug het in 2004 ineengestort.

78. Verlate Annie

Die gebied bekend as die Real Mary King's Close in Edinburgh is deur die plaag verwoes. Gerugte was volop dat diegene wat deur die siekte getref is, in die strate gelaat is om te sterf. In die 18de eeu het die gebied 'n spookdorp geword, sy geboue en huise is verlate en gesluit. Die Real Mary King's Close het onvermydelik die fokus geword van spookjagters en sielkundiges oor die jare, wat almal probeer het om die spoke van gruwels uit die verlede te onttrek. In 1992 het die sielkundige Aiko Gibo die Close besoek om 'n dokumentêr oor bonatuurlike voorvalle te verfilm. Omdat hy niks spookagtig genoeg na haar sin gevind het nie, was Gibo op die punt om te vertrek toe sy by 'n spesifieke kamer tot stilstand kom. Sy het aanvanklik geweier om haar voete daarin te sit, aangesien sy 'n swaar gevoel van vrees gevoel het, maar sy het uiteindelik ingegaan. Daarna het sy gesê die enigste rede waarom sy dit gedoen het, is omdat die spook van 'n dogtertjie haar gevra het om in te gaan. Die meisie het vir haar gesê haar naam is Annie en dat sy lank gelede aan die plaag gesterf het. Annie was hartseer, want toe sy gelewe het, het haar familie haar verlaat, en sy het haar pop verloor. Die dogtertjie het ook aan Gibo se hand geruk.Gibo het toe vir Annie 'n Barbie-pop gaan koop en dit in die middel van die kamer gelos. Sedertdien het die enkellopende Barbie gegroei tot 'n hoop speelgoed en selfs geld wat deur toeriste agtergelaat is. 'n Gids by die Close het sy eie ervarings met Annie vertel en beweer sy het een keer 'n muntstuk oor die kamer gegooi toe hy saam met 'n groep toeriste vertrek het. Hy het ook gesê dat verskeie mense gevoel het hoe 'n onsigbare handjie aan hulle s'n raak. Sommige van hulle het daarna fisies siek geword.

79. Die Hysbakmoordenaar

Korea is bekend vir sy skatkis van grillerige stedelike legendes, waarvan sommige in gruwelfilms gemaak is. Een hiervan vertel die verhaal van 'n Koreaanse tiener genaamd Haruko wat een aand laat by die huis gekom het nadat hy huiswerk by 'n biblioteek gedoen het. By die gebou aangekom waar sy gewoon het, het sy die hysbakknoppie vir die 14de vloer gedruk, gretig om in haar woonstel in te kom. Net toe sy in die hysbak klim en die deure begin toemaak, het 'n man aangehardloop en die deure gestop sodat hy langs haar kon inklim. Hy het die knoppie vir die 13de vloer gedruk.Haruko kon nie help om na die baie aantreklike vreemdeling te staar nie. Toe hy op die 13de verdieping uitkom, het hy gesê: "Sien jou," waarop sy geantwoord het: "Ja, sien jou." Net voor die deure heeltemal gesluit het, het 'n verbaasde Haruko gesien hoe die man 'n mes uit sy baadjie trek en hom hoor skree: "Bo!" Toe hardloop hy na die trap oorkant die hysbak. Paniekbevange het Haruko probeer keer dat die hysbak haar vloer bereik deur op die knoppies te stamp. Ongelukkig het sy in 'n japtrap daar aangekom, en die deure het oopgegaan om die grynsende maniak te openbaar wat reg voor haar staan. Haruko se lyk is later in die hysbak ontdek. Sy is doodgesteek.

80. Enkelvlegsel

Tydens Spookmaand in China word baie spookstories en stedelike legendes volgens tradisie tussen inwoners gedeel. Een van die grillerigstes behels 'n meisie waarna verwys word as Single Braid. Die storie lui dat Single Braid, so genoem weens haar lang, gevlegte hare, saam met haar kêrel Hong Kong probeer insluip het. Hulle het op 'n trein na die stad geklim, maar die meisie het geskrik toe polisiebeamptes op die trein klim en lukraak vir ID-dokumente begin kyk het. Omdat sy 'n onwettige immigrant was, het sy besluit om van die trein af te spring terwyl dit nog in beweging was. Haar vlegsel het in die vensterraam vasgesit toe sy deur die venster spring. Dit het veroorsaak dat haar hare skoon van haar kopvel afgeruk is, saam met die vel op haar gesig. Sy het daarin geslaag om tot by 'n pad te kom (nou Single Braid Road genoem) voordat sy moed opgegee het en gesterf het. Die volgende dag is sy ontdek waar sy in 'n plas gestolde bloed gelê het. Haar kêrel het nooit teruggekeer om haar lot uit te vind nie en het eenvoudig sy lewe voortgesit asof sy nooit bestaan het nie. Waarnemings van 'n spookmeisie het in die omgewing begin opduik. Een manstudent het 'n besonder afgryslike ervaring gehad. Toe hy in Single Braid Road gestap het, het hy 'n meisie opgemerk wat net daar staan ​​met haar rug na hom toe. Hy het opgemerk dat haar hare in 'n lang vlegsel op haar rug gedoen is. Hy het na haar geroep om uit te vind of alles reg is, maar sy het nie gereageer nie. Hy het haar bereik en aan haar skouer geraak om haar aandag te trek. Toe sy omdraai, was die jong man geskok om te vind dat sy geen gesig het nie. Toe verdwyn sy reg voor sy oë.

81. Woodstock Vampiere

Op 9 Oktober 1890 het The Vermont Standard 'n opspraakwekkende opskrif gehad: "Vampirism in Woodstock." Die artikel het 'n gebeurtenis uiteengesit wat sowat 60 jaar vroeër in 1830 plaasgevind het. Daardie jaar het 'n plaaslike man met die naam Corwin aan verbruik (tuberkulose) gesterf. Hy is in Woodstock se Cushing-begraafplaas begrawe—'n algemene rusplek vir die afgestorwe inwoners van hierdie slaperige Vermont-dorpie. Ses maande na die begrafnis het Corwin se broer ook aan tuberkulose siek geword. Nadat hulle nie 'n oorsaak of 'n genesing kon vind nie, het baie prominente mans in die dorpie, insluitend dr. Joseph Gallup en dr. John Powers van die Vermont Medical College, vampirisme begin blameer. As gevolg hiervan is die liggaam van die oorledene Corwin opgegrawe vir 'n lykskouing. Hierdie nadoodse ontleding het vermoedelik aan die lig gebring dat Corwin se hart nie verval het nie, maar eerder vol bloed was. Na aanleiding van die New England-gebruik, is Corwin se hart verwyder en in die openbaar op die dorp se groen verbrand. Dit was verbasend genoeg nie die eerste keer dat 'n vampierpaniek Woodstock aangeraak het nie. In 1817 het 'n Dartmouth-student genaamd Daniel Ransom aan tuberkulose siek geword. Kort nadat Ransom op 14 Februarie gesterf het, het sy pa bekommerd geraak dat sy seun 'n vampier geword het. Die pa het dus sy seun se liggaam laat opgrawe en die hart laat verwyder en verbrand om die gesondheid van die oorblywende lede van die Ransom-familie te beskerm.Gedurende die 19de eeu is hierdie praktyk dwarsdeur Nieu-Engeland herhaal. Die bekendste geval het in 1892 in Exeter, Rhode Island, plaasgevind met die dood van 'n jong meisie genaamd Mercy Brown. Ander gevalle het kunstenaars soos Henry David Thoreau gedwing om kommentaar te lewer oor die vreemde bygeloof.

82. Houtduiwels

Coos County - die grootste, mees noordelike graafskap in New Hampshire - is oorwegend landelik, dikwels koud en byna heeltemal afgeleë. Dit is die perfekte plek vir 'n Sasquatch om rond te loop. Bekend as "houtduiwels", is hierdie lang, maer, grys hare diere na bewering oral in die land gesien. die 19de eeu. Met die voorkeur aan die diep beboste gebiede langs die grense met Kanada en Vermont, het 'n meerderheid houtduiwelwaarnemings in die 1970's plaasgevind toe stappers, dorpsinwoners en amateurverkenners geglo het dat hulle Grootvoetagtige voetspore en die wesens self gesien het. Die Appalachian-roete sny deur die Witberge van Coos County, wat die streek die kultuur en gees van Appalachia gee. Terwyl sommige houtduiwels met ander wesens uit die Appalachiese folklore verbind het, is New Hampshire nie die broeikas van Bigfoot-aktiwiteit wat die Stille Oseaan-noordweste en die staat New York is nie. Tog bly die houtduiwelmite 'n interessante toevoeging tot die algehele leer.

83. Die hekse van Bristol

Lank ná die Salem-hekserygier het Bristol, Connecticut, hekseryhisterie tussen 1800 en 1810 ervaar. In een geval het 'n jong vrou met die naam Merilla Norton beweer dat haar tante haar gedurende die nag “betoor” het, haar soos 'n perd in toom gehou en daarop gery het haar rug al die pad na Albany, New York. Daar is Norton vermoedelik gedwing om 'n ontmoeting van hekse te aanskou wat sataniese rites behels het. Nadat sy haar belydenis afgelê het, het Norton die onderwerp van 'n bedrywigheid geword. Die getuienisse van Norton en ander het gehelp om 'n reeks hekseryproewe in Bristol te inspireer, wat van die laaste in die geskiedenis van Nieu-Engeland was. Nog 'n storie uit Bristol handel oor Elijah Gaylord, wat so verskriklik geteister is deur 'n heks dat hy gedwing is om die dorp heeltemal te verlaat. Uiteindelik was Bristol se hekseproewe nie naastenby so bloedig soos vorige New England paniek nie, maar hulle het gehelp om 'n sirkulêre geskiedenis te vorm wat begin met 17de-eeuse Connecticut en eindig met 19de-eeuse Connecticut.

84. Die ruïnes van Hanton City

Alhoewel Rhode Island die kleinste staat in die VSA is, is sy bisarre geskiedenis groot met legendes van vampiere, spookskepe en geheimsinnige seeligte. Die vreemdste van alles is dalk die ruïnes van Hanton City, 'n "verlore stad" nie ver van Smithfield nie. Oorspronklik 'n klein boeregemeenskap, was Hanton City geïsoleer van sy bure, wat ruimte gelaat het vir allerhande suggestiewe gerugte. Sommige het gesê dat Hanton City bevolk is deur vrygemaakte of weghol slawe, terwyl ander geglo het dat die dorp 'n soort melaatse kolonie was wat bevolk is deur siektegeteisterde mense wat gedwing is om diep in die bos te woon. 'n reeks klipfondamente, sommige onaangehegte mure, 'n begraafplaas en ander ineengestorte geboue. ’n Stel grafstene, wat almal die van Smith dra, kan ook in die spookdorp gevind word. Ongelukkig is daar nie veel anders oor hierdie koloniale-era-nedersetting bekend nie, behalwe vir 'n paar fluisterverhale oor onverklaarbare geluide en 'n algemeen spookagtige atmosfeer.

85. Vermont se Stone Chambers

Bekend as die "Green Mountain State", kan Vermont ook die "Ancient Stone State" genoem word omdat ongeveer 200 klipkamers, of "dolmens", die sentrale en suidelike gedeeltes van die staat stippel. In die dorp Royalton is daar ses sulke strukture in 'n klein area. Nog 'n groot terrein is in South Woodstock geleë, waar rotse, staande klippe en klipkamers in 'n natuurlik vervaardigde bak tussen twee rante gevind kan word. Die vreemde aard van hierdie strukture het argeologiese kontroversie vir dekades veroorsaak. Sommige het beweer dat hulle sonkalenders verteenwoordig wat deur inheemse Amerikaners gebruik word, terwyl 'n klein, vokale minderheid voorgestel het dat die klipkamers artefakte is van 'n pre-Columbiaanse, Keltiese beskawing wat in antieke Nieu-Engeland bestaan ​​het. Die ondersteuners van hierdie laasgenoemde teorie beweer dat die klippe is bedek met 'n vorm van ogham-skrif, wat 'n Ierse alfabet is wat in die vroeë Middeleeuse tydperk gebruik is. Onder hierdie teorie het die Keltiese inwoners van Vermont handel gedryf met Fenisiese matrose wat gereeld die kus van Noord-Amerika besoek het. Alhoewel dit twyfelagtig is dat antieke of Middeleeuse Ierse setlaars hierdie strukture gebou het, bly die klippe geheimsinnig. Volgens sommige bronne het koolstofdatering getoon dat die klipstrukture 2 000 jaar oud kan wees.

86. Monster van Pocomoonshine Lake

Ten spyte van sy snaakse naam, is Pocomoonshine Lake 'n pragtige meer in die noordoostelike Maine-dorpie Princeton. Pocomoonshine Lake, 'n historiese vakansiebestemming, het in die 1880's berug geword toe getuies beweer het dat 'n groot wese in die meer gewoon het. In 1882 het die saagmeuleienaar Sewell Quimby beweer dat hy bewyse gesien het van 'n slang in die rivier wat 9–18 meter (30 meter) was. –60 voet) lank. Alhoewel dit vir sommige lagwekkend kon gewees het, het die idee dat 'n reuse-slang in die Pocomoonshine-meer gewoon het 'n verband met inheemse Amerikaanse folklore gehad. Een storie het veral beweer dat 'n geveg tussen 'n Algonquin-sjaman en 'n Micmac-hoofman in 'n bonatuurlike stryd ontaard het. die paar het onderskeidelik in 'n reuse-slang en 'n monsteragtige slang omskep. Nadat die Algonquin-sjaman gewen het, is die Micmac-hoofman doodgemaak en aan 'n boom naby die meer vasgebind. Vandag staan ​​daardie monster liefdevol as "Poco" bekend. Anders as ander meermonsters, word Poco nie net in die water gesien nie. Volgens legende laat Poco gereeld groot slangpaadjies op die land wanneer hy na die bosse rondom die meer reis.

87. New Hampshire se Devil Monkey

In die klein dorpie Danville, New Hampshire, was 'n angswekkende wese bekend as die "duiwelaap" bekend daarvoor dat hy hard tjank het gedurende die nag. 'n Groot primaat met lang kloue, 'n rooibruin pels en 'n hondagtige snoet met vlymskerp tande, het die dier af en toe die dorp binnegekom. In September 2001 het Danville se brandweerhoof beweer dat hy laat een 'n onbekende dier deur Danville se strate sien hardloop het nag. Na hierdie waarneming is die duiwelaap nege keer oor 'n tydperk van twee weke gesien, wat 'n klein paniek in die hele Rockingham County veroorsaak het. die inwoners van Danville. Die meeste glo dat 'n wilde, maar nie-demoniese aap agter die duiwel-aap-histerie was, hoewel meer bygelowige stemme beweer dat die wese na die afgesonderde noordelike berge van New Hampshire verhuis het.

88. Die Spook van Harry Main

Soos die storie loop, het Harry Main na die Massachusetts-hawedorpie Ipswich van die Isles of Shoals af gekom - 'n reeks eilande nie ver van Portsmouth, New Hampshire - waar 'n onopgeloste dubbele moord uit die 19de eeu steeds belangstellendes in die donker intrigeer. onderbuik van New England se geskiedenis. Voordat hy in 1671 saam met sy vriend Andrew Diamond na Ipswich gekom het, was Main 'n suksesvolle visserman. Toe albei mans na Ipswich verhuis om hul visvangaktiwiteite voort te sit, het Diamond se loopbaan begin. Hy het gehelp om verskeie kaaie in die dorp te bou en mede-eienaar van 'n vloot handelskepe wat aktief deelgeneem het aan Nieu-Engeland se winsgewende handelsekonomie saam met Groot-Brittanje. Terwyl Diamond 'n ryk en gerespekteerde man geword het, het Main 'n lewe van misdaad geword. . Hy het veral gewerk as 'n "wrecker" wat alles sou steel wat hy kon van die vele skepe wat naby Ipswich se kus verwoes het. Erger nog, Main was 'n "mooncusser", 'n tipe seerower wat doelbewus vreugdevure op Ipswich se strande gestig het om skepe te stuur na gevaarlike rotse. Soos die fiktiewe Generaal Zaroff van The Most Dangerous Game en die stigters van Antonio Bay in John Carpenter se The Fog, het Main nie net skeepswrakke veroorsaak nie, hy het ook die oorlewendes doodgemaak. Toe Main se misdade aan die lig kom, sê legendes dat hy aan 'n stok in 'n sandbank en gedwing om die Sisifiese taak uit te voer om sand te skop tot sy dood. Sedertdien word gesê dat Main se spook sy voormalige woning in Waterstraat spook, waar 'n geheime skat wat deur magie beskerm word, al die items kan bevat wat hy van daardie verwoeste skepe gesteel het.

89. Wizard's Glen

Ongeveer 6 kilometer (4 myl) vanaf die westelike Massachusetts-dorp Pittsfield, is Wizard's Glen 'n spookplek in die Berkshires waar inheemse Amerikaanse sjamane na bewering menseoffers op die "Duiwelsaltaar" gebring het. Wizard's Glen, 'n rotsagtige holte wat natuurlike eggo's voortbring, word ook na bewering geteister deur die gees van die dogter van Miahcomo, 'n eens groot en magtige hoofman. Baie van die gerugte en groot verhale rondom Wizard's Glen spruit uit die ou Puriteinse vrees vir die wildernis en 'n misverstand van Hobomocko, 'n inheemse Amerikaanse entiteit wat daarvoor bekend is dat hy 'n raket maak. Vir Massachusetts se koloniste en setlaars het Hobomocko die gesig van Satan aangeneem, wat van Wizard's Glen 'n bose plek vol swart magie en bloedrituele gemaak het. In die bekendste verhaal moes 'n jagter genaamd John Chamberlain skuiling in Wizard's Glen soek weens 'n reënbui . Terwyl Chamberlain gedurende die nag gesukkel het om te slaap, is hy skielik getref met 'n waansinnige visioen van demone en inheemse Amerikaanse towenaars wat in die woud bymekaarkom. Op 'n stadium het die Duiwel verskyn om die offer van 'n inheemse Amerikaanse meisie te aanvaar. Deur sy Bybel te gebruik, het Chamberlain die demone afgeskrik en die meisie se lewe gered. Ten spyte van Chamberlain se heldedade, beweer legende dat die vallei vandag nog vervloek is.

90. Die Jewett City Vampires

Saam met Vermont en Rhode Island het die 19de-eeuse Connecticut sy billike deel van vampiere gehad. In die 1840's en 1850's het die Ray-familie van Jewett City baie tragedies deur verbruik gely. Die eerste wat gesterf het, was die 24-jarige Lemuel B. Ray, die seun van Henry en Lucy Ray, in 1845. Toe in 1849, sterf Henry ook aan tuberkulose. Hy is twee jaar later deur die 26-jarige Elisha na die graf gevolg. Teen 1854 het die oorblywende lede van die familie, insluitend die baie siek Henry Nelson, begin vermoed dat vampiere verantwoordelik was vir die familie se talle tragedies. In die nag van 8 Mei 1854 het die oorlewende Ray-broers en susters en hul ma, Lucy, die liggame van hul gestorwe familielede opgegrawe, sommige van hulle onthoof en selfs die interne organe van een lyk verbrand. Met die verbrande as het die Strale 'n vloeibare konkoksie gemaak wat tussen hulle deurgegee is as 'n manier om die siekte te beveg. In ooreenstemming met New England-tradisie is Elisha, wat die laaste was om te sterf, sy hart verwyder. Toe die Strale bewyse van vars bloed in Elisa se hart gevind het, het hulle tot die gevolgtrekking gekom dat hy die hoofvampier was wat verantwoordelik was vir die siekte. Hulle het sy liggaam en sy kis verbrand om sy bose gees te verdryf. Soos ander vampier paniekerig in Nieu-Engeland, is die saak van die Ray-familie wyd gedek deur plaaslike en sommige buite media. Interessant genoeg is Jewett City 'n stad van Griswold, Connecticut, waar gevind is dat 'n kis gemerk "JB-55" die beendere opgegrawe van 'n man wat 'n vermeende vampier in die 1790's was. Soos sommige van die Jewett City-lyke, wat hul onthoofde koppe by hul voete geplaas het ná opgrawing, het JB-55 sy twee femurbene vyf jaar na sy dood in 'n "X"-patroon onder sy onthoofde kop gerangskik gehad. Albei hierdie gevalle vertoon die verwikkeldheid van New England vampier folklore sowel as die wydverspreide aanname dat tuberkulose en ander siektes veroorsaak is deur die onrein geeste van die dooies.

91. Reënboogpartytjies

'n Reënboogpartytjie is 'n soort seksuele partytjie, wat na bewering gewild is onder adolessente, waarin meisies wat verskillende skakerings lipstiffie dra, om die beurt orale seks verrig op die mans wat die partytjie bywoon, en 'n verskeidenheid kleure op hul penisse laat wat vaagweg soos 'n reënboog lyk. . Hierdie stedelike legende is op verskeie geselsprogramme en publikasies gepubliseer, wat ouers laat glo het dat reënboogpartytjies nie net feitelik was nie, maar ook hoogty vier onder tieners. Afgesien van twyfelagtige getuigskrifte, bestaan daar egter min bewyse dat reënboogpartytjies werklik is, en seksnavorsers, sowel as adolessente gesondheidswerkers, glo dat die praktyk onbestaanbaar is en niks meer as die oorsaak van 'n morele paniek is nie.

92. Wodka-Geweekte Tampons

Die gerug dat beide vroue en mans vodka-geweekte tampons onderskeidelik in hul vagina en anus plaas as 'n nuwe manier om dronk te word, het vinnig die status van 'n stedelike legende bereik deur die mediadekking wat dit ontvang het, wat ouers ontstel het oor die gevaarlike praktyk wat algemeen onder tieners voorkom. Om dronk te word deur 'n tampon wat met vodka geweek is, hou verskeie voordele in, soos om asemhalingstoetse te help om die alkohol-asem uit te skakel, 'n vinniger manier om dronk te word deur alkohol in die bloedstroom te versnel, en die voorkoming van braking wat veroorsaak word deur dronkenskap; wat alles geloofwaardig lyk. Al hierdie bewerings, behalwe om mense met net 'n kwessie van minute vinniger dronk te maak, is egter bewys dat dit vals is, wat gelei het tot die vraag hoekom sal iemand alkohol op so 'n manier wil inneem, en die storie as 'n vals afmaak. stedelike legende.

93. Snuiffilms

Gesê om die werklike dood of moord van diegene wat verfilm word uit te beeld, veroorsaak snuiffilms steeds 'n geweldige opskudding deur na mense se emosies te speel en op hul aanneemlikheid te vertrou. Terwyl sommige mense beweer dat verskeie snuiffilms kommersieel versprei is, het polisie-ondersoeke deur verskeie wetstoepassingsagentskappe, insluitend die FBI, aan die lig gebring dat geen snuiffilms vervaardig is nie, en dat daar geen mark vir sulke tipe films bestaan ​​nie, wat die bewerings ondermyn dat snuiffilms word gemaak vir finansiële gewin. Terwyl sommige sterftes en moorde op kamera vasgevang is, soos selfmoorde en teregstellings van terdoodveroordeelde gevangenes, is nie een van hulle uitdruklik vir die doel van vermaak of wins opgeneem nie.

94. Die nierroof

Die storie lui dat 'n goed georganiseerde, goed befondsde misdaadring, met baie vaardige personeel reisigers bedwelm en een van hul niere chirurgies verwyder, wat die slagoffers laat wakker word tot hul nek in 'n bad vol ys. Hierdie stedelike legende is geassosieer met talle groot Amerikaanse stede, van Las Vegas tot Houston, van Houston tot die stad New Orleans, wat die dae voor Mardi Gras nogal oproer veroorsaak het, wat die New Orleans-polisiedepartement aangespoor het om 'n amptelike verklaring wat die bewerings van nierdiefstal as “heeltemal sonder meriete en sonder grondslag” verklaar. Die Nasionale Nierstigting het ook deelgeneem aan die stryd om die geloofwaardigheid van die legende uit die weg te ruim deur individue te vra wat beweer dat hulle slagoffers van nierdiefstal was om hulle te kontak, tot dusver het niemand dit gedoen nie.

95. Jenkem

'n Dwelm wat gemaak word deur rou riool te fermenteer wat 'n euforiese hoogtepunt veroorsaak, gevolg deur sterk hallusinasies, wanneer die gasse daarvan ingeasem word. Jenkem het die wêreld met storm verower, en het verskeie nuuswinkels geflous, insluitend die Washington Post, wat die dwelm as 'n nuwe gewilde vorm gerapporteer het om hoog te word onder Amerikaanse tieners, en 'n beroep daarop gedoen het deur dit "die menslike afvaldwelm" te noem en " butthash.” Die media-waansin is aangevuur deur 'n intelligensiebulletin wat deur die Collier County Sheriff's Office gepubliseer is, wat Jenkem aangehaal het as ''n gewilde dwelmmiddel in Amerikaanse skole. Die inligting wat in die bulletin vervat is, het egter gekom van 'n bron wat dit later as 'n klug afgemaak het, en die oortuiging dat Jenkem 'n nuwe gewilde dwelmmiddel was, was op niks anders as skinderpraatjies gegrond nie.

96. Wal-Mart-bende-inisiasies

Deur die kwessie van bendes aan te spreek, het gerugte dat bende-inisiasies verplig is om kinders of vroue by 'n Wal-Mart dood te maak, as deel van die ontgroeningsproses, wydverspreide paniek veroorsaak en polisiefoonlyne oorstroom. Die gerugte het die kwesbaarste, kinders en vroue, uitgebeeld as in gevaar, en het vinnig versprei deur middel van teksboodskappe en mediadekking. Baie mense het die dae ná die oplewing van die gerug vermy om by Wal-Mart inkopies te doen, en nie agtergekom dat dit 'n paar ooreenkomste het met 'n ander valse stedelike legende waarin bende-inisiasies niksvermoedende bestuurders sou doodmaak wat hul hoofligte na hulle laat flits het nie. Die Wal-Mart-bende-inisiasies sou in winkels regoor die VSA en selfs in die provinsie Alberta, Kanada, plaasvind. Polisiedepartemente in verskeie state het besorgde bellers vinnig gerusgestel en verklarings uitgereik waarin hulle die gerugte as "nie geloofwaardig", "hoaxes" en as "stedelike legendes" verklaar.

97. Speldprikaanvalle

Die hipotetiese aanvalle het behels die inspuiting van bloed wat met vigs besmet is in niksvermoedende teikens, by fliekteaters, raves en nagklubs. Die onoplettende slagoffer sou 'n effense prik op hul arm voel, en later 'n nota aan hul klere ontdek wat die boodskap bevat: "Welkom by die wêreld van vigs." Variasies van die stedelike legende het vinnig deur e-pos versprei, en sommige het beweer dat dit 'n waarskuwing is. word deur die Dallas-polisiedepartement gesirkuleer, wat later die aanvalle as vals verklaar het en nie gebeur nie. Alhoewel aanvalle uitgevoer is deur spuite as wapens te gebruik, was die spuite in geen van die aanvalle met MIV of vigs besmet nie; behalwe vir een geïsoleerde gebeurtenis in Australië, waarin 'n gevangene in Sydney se Long Bay-tronk daarin geslaag het om 'n wag met 'n spuit vol MIV-positiewe bloed te steek en 'n geval in Nieu-Seeland waarin 'n man sy vrou opsetlik met 'n spuit van hom besmet het. bloed. Tronkbewaarder, Gary Pearce, het die siekte opgedoen en gesterf, ondanks die 1 uit 200 kans op infeksie. Die motief agter hierdie stedelike legende was om mense bang te maak en te verhoed dat hulle ontspanningsinrigtings besoek deur op die publieke vrees vir VIGS te speel.

98. Seksarmbande

Volgens die legende word gel-armbande, ook bekend as jellie-armbande, of 'bewustheidsarmbande', deur tieners as 'n seksuele kode gebruik om hul bereidwilligheid aan te dui om aan verskillende dade deel te neem, wat wissel van drukkies en soen, tot orale seks en omgang. Die handelinge word bepaal deur die armband se kleur, en as 'n seun 'n meisie se armband van haar pols afbreek, word 'n 'seksuele koepon' aan hom toegeken, wat verruil kan word vir die handeling wat ooreenstem met die kleur van die armband. Verskeie skole het die armbande verbied as 'n reaksie op die gerugte van die armbande se verborge betekenis, wat op hul beurt nuusberigte laat glo het dat die gerugte in werklikheid waar was, met verwysing na die verbod op die armbande as bewys positief. Bekommerde ouers het skok en ongeloof uitgespreek en die feit geïgnoreer dat jel-armbande slegs as 'n mode-bykomstigheid gedien het, en dat die stedelike legende van die armbande wat as 'seksuele koepons' gebruik word, niks meer as wensdenkery van 'n deel van die adolessente was nie.

99. Blou Ster Tattoos

Speel op ouers se vrese, en op die samelewing se instink om diegene wat die kwesbaarste is te beskerm, neem die blou ster-tatoeëermerklegende die vorm aan van 'n waarskuwing wat verklaar dat LSD-gerygde vryf-tatoeëermerke aan kinders versprei word om hulle op 'n vroeë ouderdom verslaaf te maak . Die 'waarskuwing' is toegeskryf aan verskeie gesondheidsinstellings en polisiedepartemente. Ten spyte van die feit dat die inligting vervat in die waarskuwing oor die uitwerking van LSD onakkuraat is, en dat LSD nie 'n verslawende dwelm is nie, gaan die blouster-tatoeëermerklegende voort om ouers, joernaliste en skooladministrateurs te flous en te alarmeer. Die legende duik van tyd tot tyd weer op en bring 'n bekende vlaag van paniek en kommer mee, ongeag die feit dat daar geen gedokumenteerde gevalle van werklike LSD-verspreiding aan kinders bestaan nie.

100. Giftige lekkergoed

Verreweg die gewildste stedelike legende op hierdie lys, en die mees algemeen geglo dat dit waar is. Dit word elke jaar op die dae voor Halloween oorvertel en slaag daarin om onrustigheid te wek deur die integriteit van ander in twyfel te trek. Gerugte dat gewetenlose mense vergiftigde lekkergoed aan niksvermoedende kinders op Halloween uitdeel, het 'n stapelvoedsel van stedelike legendes geword, deels weens die gruwelike aard van die daad, en die massamediadekking wat valse bewerings van vergiftigde Halloween-lekkernye ontvang het. Geen bewyse en geen gedokumenteerde gevalle bestaan nie, dat gepeuterde lekkergoed lukraak en wetend aan kinders versprei word terwyl hulle 'n truuk of behandel word met die doel om skade aan te doen of moontlik dood te maak. In een geval van moord met voorbedagte rade is 'n Pixie Stix met sianied deur sy pa aan 'n kind gegee met die doel om hom dood te maak en die versekeringsgeld in te samel. Pogings om hierdie stedelike legende te ontmasker kon dit nie tot rus bring nie, en soos met alle ander stedelike legendes op hierdie lys, word dit steeds deurgegee as waar, wat 'n morele paniek veroorsaak ten spyte van die ooglopende valsheid en blatante sensasie.